Een roofviswedstrijd vissen deel 1: het voorvissen.
EEN LEUKE UITDAGING! Een weekje terug kwam de vraag vanuit Cindy van Hengelsport Zaltbommel: Willen jij en William samen een…
EEN LEUKE UITDAGING!
Een weekje terug kwam de vraag vanuit Cindy van Hengelsport Zaltbommel: Willen jij en William samen een wedstrijd uit het NK Snoekbaarsvissen vissen onder de vlag van de winkel? Deze had namelijk de wedstrijd op de Nieuwe Merwede ‘geadopteerd’, en dus moesten er twee teams worden afgevaardigd. Leuk! Zowel William en ik hadden de tijd beschikbaar, en aangezien we sowieso al vaak samen vissen weten we dat we als een geoliede machine kunnen functioneren op het water. In deze tweedelige reportage nemen we je mee in de voorbereiding en de daadwerkelijke wedstrijd zelf. Vandaag neem ik jullie mee op de dag die we samen hebben voorgevist op het wedstrijdparcours.
DOOR DE SLUIS
Het is relatief laat in de ochtend als we elkaar ontmoeten aan de jachthaven van waaruit ik ook mijn gidsdagen verzorg, want de sluis naar de betreffende rivier, de Nieuwe Merwede zal pas om half tien open gaan. Door gebruik te maken van deze verbinding besparen we heel wat benzine, want we zitten dan immers direct op het wedstrijdparcours. Stipt op tijd worden de sluisdeuren voor ons geopend, en varen we volgas naar de beoogde stekken toe. Bij deze wedstrijd is het de bedoeling om allereerst minimaal zeven maatse snoekbaarzen te vangen, waarna het natuurlijk tijd is om de formaten zoveel mogelijk te upgraden. We focussen ons dus ook eerst op het vangen van zoveel mogelijk maatse vis. De lichte verticaalhengels komen bovendeks, en deze worden voorzien van felgekleurde shadjes aan 21 grams loodkoppen. Door het recente zomerhoogwater giert de rivier nog van de stroming, dus een wat hoger gewicht is noodzakelijk om het kunstaas goed te kunnen presenteren in de harde stroming.
Felgekleurde shads hebben de voorkeur in het troebele water.
STEKKEUZE
Waar we in eerdere seizoensopeningen hier de vis vaak op de volle stroming aantroffen, is dat dit jaar anders. De stroming is momenteel nog dermate hard dat er geen enkele vis aanwezig is op het midden van het water. De schermen van de sonarinstallatie blijven leeg, op onze over de bodem huppelende shads na. Tijdens het voorvissen is het voor ons trouwens niet noodzakelijk om de vis per se te vangen. Ze zien is al meer dan voldoende, waarbij we bij het zien van vis direct een waypoint op de kaart zetten. Zo brengen we snel de potentiële stekken in beeld, wat tijdens de daadwerkelijke wedstrijd natuurlijk enorm veel zoektijd bespaart. De omstandigheden, zowel qua weer als qua getij zullen op de wedstrijddag immers gelijk zijn aan het moment van voorvissen: We zitten nu in de staart van het afgaande getij, en tijdens de wedstrijd zullen we vrijwel de hele dag afgaand tij hebben. Ook het weer zal vergelijkbaar zijn: een zonnetje en weinig wind.
UIT DE STROMING
Het is ons al snel duidelijk. We hebben op de volle stroming helaas niks te zoeken momenteel. We besluiten dus om de luwte op te gaan zoeken, en dat kan natuurlijk op verschillende manieren. Zo weten we van verschillende scherpe taluds op dit water, waar de vis uit de stroming kan gaan liggen. Maar ook zijn er natuurlijk overal kribben met een scherpe stroomnaad aanwezig. Je moet echt denken als een vis: waar kan ik uit de stroming liggen, en maak ik toch kans om prooivis aan te treffen die door de harde stroming gedesoriënteerd is geraakt? Uiteindelijk weten we enkele van dit soort stekken te vinden, en daar treffen we inderdaad vis aan. Onze tactiek is redelijk simpel: Bij drie aanbeten weten we genoeg, en verlaten we de stek weer, om de volgende op te zoeken. Een waypoint wordt gezet, en binnen afzienbare tijd hebben we zo een aantal goede stekken bepaald. Niet dat we alle aanbeten ook daadwerkelijk hebben verzilverd: We hadden opvallend vaak last van flauwe aanbeetjes, staartenbijters en lossers. Maar daar zijn oplossingen voor.
EINDE TIJ IS EINDE BEET
Gedurende de ochtend weten we uiteindelijk zo’n 15 goede aanbeten te forceren, waarvan er slechts drie daadwerkelijk de boot in komen. Allemaal maatse vissen, dus punten in de wedstrijd. Zo hebben we een goed beeld van de dieptes waarop we moeten gaan vissen, en op de beste stekken van het parcours. Onschatbaar waardevolle informatie voor tijdens de wedstrijd! Een kleine tegenslag was er ook. Tijdens het vissen bleef mijn reel maar blokkeren tijdens het zakken, wat echt bijzonder irritant is! Maar goed, het oude beestje gaat ook alweer een jaar of zes mee, dus die heeft zijn geld inmiddels wel opgebracht. Inmiddels is het middaguur gepasseerd, en loopt het afgaande getij af. De stroming wordt minder sterk en ook de aanbeten stokken. We weten inmiddels genoeg, en besluiten de sluis weer door te gaan en de boot weer uit het water te halen. Met de opgedane kennis moet het materiaal nog worden aangepast en aangevuld, dus met boot en al rij ik snel naar de winkel.
MATERIAALKEUZE
Naast een nieuwe reel moesten er nog wat extra materialen worden aangeschaft voor de wedstrijd. Allereerst moest de onderlijn dunner. Normaal vis ik met 85/00 fluorocarbon, omdat de kans op snoek altijd aanwezig is op de rivier, maar dit heeft wel consequenties voor een natuurlijke presentatie van het kunstaas. En gezien de weifelachtige aanbeten van vandaag zal er dus een risico moeten worden genomen qua dikte. Ik kies ervoor om 45/00 fluorocarbon te monteren. Net iets soepeler, en toch een grote kans om een eventuele snoek toch binnen te krijgen. Want ook snoek levert punten op. Daarnaast pak ik wat zwaardere (28-grams) loodkoppen mee. Mocht het echt gaan gieren van de stroming hou je hiermee je kunstaas toch wat makkelijker bij de bodem, en in het beeld van de LiveScope. En naast nog wat meer felgekleurde shadjes pakken we ook nog het allerbelangrijkste mee: een paar stingers. Voorzien van het kleinst mogelijke dregje, wat precies voor het staartje uitkomt hopen we hiermee ook de flauwste aanbeten te kunnen verzilveren. Zo zijn we optimaal voorbereid op de wedstrijd door de inzichten die we tijdens het voorvissen hebben opgedaan, en dat geeft vertrouwen!
In deel twee van deze reportage volgt een verslag van de daadwerkelijke wedstrijd. William en ik hopen natuurlijk op een goed resultaat, en aan onze voorbereiding zal het niet liggen! Tot dan!
Benieuwd hoe we de wedstrijd uiteindelijk hebben gevist? Klik dan snel hier voor deel twee!