Witvissen met de vaste stok op de Linge met Jelle Zwijnenburg

Waar de visserij op stilstaand water al meer dan genoeg uitdagingen biedt voor de witvisser, voegt de dynamiek van de…

Waar de visserij op stilstaand water al meer dan genoeg uitdagingen biedt voor de witvisser, voegt de dynamiek van de stromende rivier daar nog wat extra aandachtspunten aan toe. Ik ging een dagje op pad met aanstormend witvistalent Jelle Zwijnenburg, teamlid van het witvisteam van Hengelsport Zaltbommel, en vraag hem het hemd van de lijf over zijn specifieke aanpak op zijn thuiswater, de Linge. Deze rivier, de één na langste van Nederland overigens, staat vaak stil. Maar vandaag stroomt deze uitbundig door de overvloedige regenval van de afgelopen tijd. Een voorbode van goede vangsten? Lees snel verder!

DE BASIS

Terwijl ik met mijn bus door de nauwe straatjes van Asperen manoeuvreer, appt Jelle me al dat hij is aangekomen op de gekozen stek. Het betreft hier een sluizencomplex aan een breder deel van de rivier, en het ruikt er werkelijk naar vis. Een van de eerste dingen die mij als roofvisser opvallen, is het veld met rietstobben rechts van de stek. Daar zullen de snoeken zich vast graag verbergen! Maar vandaag zijn we hier voor de witvis, en ook deze is hier vaak in groten getale aanwezig volgens Jelle. Snel wordt gestart met de opbouw van de visplek, en dit is nog een aardig klusje! De basis van alles is de zitkoffer, tevens voorzien van een paraplu als bescherming tegen wind en regen. Hieraan worden enkele bakjes en plateaus bevestigd voor het lokvoer, haakaas en overige materialen. Naast de zitkoffer wordt een rek geplaatst voor de cupset en de verschillende topdelen, en schuin achter de zitplaats een roller om de hengeldelen te kunnen afsteken. Een schepnet aan een lange steel maakt de “werkplek” compleet. We kunnen van start!

De Linge blijft een bijzonder water!

VOER EN HAAKAAS

Allereerst is het tijd om het lokvoer te maken, en dit is met het oog op het stromende water vandaag altijd even uitzoeken wat het beste werkt. Jelle legt uit: “Voor dit water gebruik ik sowieso altijd leem als het stroomt. Dit maakt het voer wat zwaarder, en zorgt tevens voor mooie wolken onder water. Daarnaast gebruik ik vandaag tweederde deel Turbo en een derde deel Super Crack Black Bream, beide van Marcel van den Eynde. Ik zie het voer niet alleen als een lokvoer, maar ook als een transportmiddel van het te gebruiken haakaas. Door het voer knip ik dus ook wormen en strooi er wat pinkies, casters en maden doorheen. Zo maakt de vis al kennis met al het mogelijke haakaas dat ik eventueel wil gaan toepassen”. Als haakaas starten we vandaag met twee maden aan haakmaatje 16. Er worden twee stekken aangevoerd: een stek op een meter of zes, en een verre stek op elf meter. Dit gaat heel handig met de cupset. Hiermee kun je je voer exact op de gewenste plek brengen. Nadat de stekken zijn aangevoerd is het tijd om de twee topsets klaar te maken voor de dag.

MATERIAAL

Als basis gebruikt Jelle de Cresta Identity Superior vaste hengel. Deze hengel met een lengte van 13 meter beschikt over twee aparte topsets, waarvan er één wordt opgetuigd met een hoofdlijn van 10/00 nylon en een onderlijn van 9/00 nylon. Extreem dun? Dat zeker, maar het topelastiek van 1 millimeter dikte zorgt ervoor dat de lijn heel blijft, ook bij grotere vissen. De montage wordt afgemaakt met een handgemaakte ROHA dobber van 0,9 gram en knijplood. Naast een aantal loodkorrels vlak op elkaar zitten er verspreid op de onderlijn ook nog drie valloodjes, die zorgen voor een perfecte, natuurlijke presentatie van het haakaas. De haak wordt staand uitgelood, zodat er mooi op de drift kan worden gevist. Met deze topset bevissen we allereerst de korte stek. Voor de lange stek wordt er een tweede topset opgetuigd, en aangezien we daar de grotere vissen verwachten wordt deze ook iets zwaarder uitgevoerd. De hoofdlijn is 11/00 nylon, en de onderlijn 10/00. Ook wordt op deze topset iets dikker elastiek geplaatst, namelijk 1,2 millimeter. In tegenstelling tot de set voor de korte stek wordt deze set niet met staande, maar met liggende haak uitgelood, waarbij de onderlijn over tien centimeter op de bodem ligt. Een iets meer statische aasaanbieding dus, die met name geschikt is om de grotere brasems te verleiden.

VISSEN MAAR

Nadat beide stekken met de cupset zijn aangevoerd starten we met het op de drift vissen op de korte stek. Drift na drift blijft onbeantwoord, maar dan ineens lijkt de vis het voer te hebben gevonden. De eerste kleine voorntjes worden gevangen, en dan ineens moet het topelastiek zich strekken: een mooie dikke blankvoorn meldt zich, en die was welkom! Het blijkt echter de enige op de stek te zijn, want na deze baksteen volgt er weer een hele serie klein grut. Inmiddels ligt het voer op de verre stek ook alweer een tijdje, dus de topset wordt gewisseld en we gaan het daar eens proberen. Ook hier starten we weer met een rijtje klein spul, maar nadat de ergste kou van de ochtend is verdwenen komen de eerste brasems langs. De hoofdmoot blijft echter uit kleine voorntjes bestaan, dus de aanpak wordt veranderd. Jelle: “om de kleine voorntjes wat te vermijden, en wat selectiever op groot te vissen schakel ik nu over op wormen als haakaas. Ik heb immers al wat wormen door het lokvoer geknipt, dus de vis is er al aan gewend op de stek. Met wormen heb je ook nog kans op een dikke baars of zelfs een zeelt”. De dobber staat nog niet rechtop of de eerste harde aanbeet volgt al, en deze wordt jammerlijk gemist. We zijn gelijk wakker!

DIKKE PLATTES

Na een snelle controle van het aas wordt meteen weer op dezelfde plek ingelegd, en ditmaal loopt de dobber mooi traag weg. Na de aanslag strekt het topelastiek weer, en een grootformaat brasem glijdt in het net. De wormen zijn dus een prima zet! En het blijft niet bij die ene, want de ene dikke platte na de andere meldt zich! Zo zie je maar hoe de juiste keuze qua haakaas je dag kan maken of breken, en hoe belangrijk het is om veel opties hierin voor handen te hebben. Ineens zit Jelle weer te drillen, en de vis wil niet van de bodem af komen. Het elastiek strekt zich vele meters, en het zweet breekt hem uit. “Dit zou wel eens een zeelt kunnen zijn!”. Dat zou me een bonus op toch al een zeer succesvolle dag zijn! Helaas blijkt het wederom een grote brasem, die echter in de rug blijkt te zijn gehaakt. Hoe dan? Nadat we ook deze vis weer terug in z’n element hebben gezet, besluiten we dat het voor vandaag mooi is geweest. We hebben na een taaie start de hele dag volle bak actie gehad, en met name de toenemende stroming en de stijgende temperatuur hadden een duidelijk effect op de bijtlust van de vis. Goed om te weten in deze tijd van het jaar!

Home

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie