Strijden voor het monster: een bizarre ontmoeting op het water en de bakken vliegen ons weer om de oren!

Er wordt weer gestreden in het duister!

Let op: de visserij in dit artikel is NIET geschikt voor onervaren vissers, en derhalve ook niet bedoeld als aanmoediging om dit zelf te proberen! De mannen in dit artikel zijn extreem ervaren meervalvissers met vele jaren ervaring hierin. Tevens is deze visserij op veel plaatsen wettelijk verboden! Viswereld aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor letsel, dood of boetes naar aanleiding van dit artikel!

Het appverkeer in onze CFM-groepsapp gaat 24 uur per dag door. En dat laatste mag je letterlijk nemen! Ik gebruik mijn mobiel ook als wekker, en wee mijn gebeente als ik vergeet het geluid af te zetten. Dan zit ik om drie uur s’nachts rechtop in bed omdat iemand uit de groep een geinig filmpje van Instagram doorstuurt.. Naarmate de tijd na onze laatste sessie vordert, komt de vangdrang meer en meer onze oren uit! Afspraken worden verzet, spullen worden bij elkaar gezocht en we gaan zaterdagavond op pad. Want waar de mindere goden op die avond in de kroeg of club rondschuimen, willen wij strijden met de monsters van de rivier!

Tekst: Johan Struwe, foto’s: de Cat Fish Matties.

Deze prachtige maar frisse zaterdagavond hebben we afgesproken aan de boorden van één van onze grote rivieren in het zuiden des lands. Zelf kom ik al ruim voor de afgesproken tijd aan (sta nu eenmaal te stuiteren om te gaan vissen, dus heb een beetje laaggevlogen onderweg..), en ik zie een gammel busje met Duits kenteken staan, voorzien van wat Poolse en Duitse teksten over allerhande bouwklusjes. Voor het busje is een rommelig ’terras’ ingericht met klapstoeltjes en lege drankflessen. Ik besteed er verder geen aandacht aan, en breng mijn bellyboat in gereedheid. Wanneer ik deze langs het talud naar beneden laat glijden, zie ik een hengel in een hengelsteun staan aan de kant. Niet ingeworpen en onbemand. Vreemd. Toch vaar ik af en zoek alvast naar wat vissen in afwachting van de andere mannen, die elk moment kunnen arriveren. Wanneer de koplampen van de Caddy van Mo de parkeerplaats op zwenken, is de duisternis al grotendeels ingetreden. We begroeten elkaar, en Mo en Rewien maken snel hun spullen op orde. We hebben zin in een nachtje jagen en strijden!

Jangen en strijden in de duisternis: je kunt ons ervoor ‘wakker maken’!

LEVENSGEVAARLIJKE POOLSE GEK

Terwijl Rewien en Mo te water gaan, vertellen ze me dat de Duitse Pool van het viezige busje ze had aangesproken, en amper nog op zijn benen kon staan van de drank. We grinniken erom, en vervolgen onze weg. Terwijl we aan de overkant van de rivier aan het zoeken zijn, zien we het heerschap ineens in een ongemotoriseerde bellyboat stappen, en met de aanwezige roeipeddels naar een blijkbare visstek varen. Niet al te snugger lijkt ons in deze staat, maar we zijn te ver weg om ons ermee te bemoeien. Wanneer we terugkomen bij de opstapplek om een vergeten kunstaasdoos op te pikken, hoor ik in het donker ineens een luid gesnurk! Ik zet mijn hoofdlamp aan, en zie tot mijn afgrijzen dat de dronkaard in zijn bellyboat in diepe slaap is gevallen, boven zes meter stromend water, en zonder stang! Snel varen we erheen, en proberen de nog steeds snurkende zatlap wakker te krijgen. Mission Impossible! Er is geen leven in te krijgen! Zelfs wanneer ik hard tegen zijn bellyboat aanbots, gaat het gesnurk gewoon door! We besluiten hem maar naar de kant te brengen, en zo goed en kwaad als het gaat met al dat dode gewicht half de kant op te duwen. Het water is daar ter plaatse dertig centimeter diep. Het verdrinkingsgevaar is in elk geval geweken, en we vervolgen onze weg. Meer kunnen we in dit geval niet doen.

Dan heb je ze écht niet allemaal op een rijtje.. Stomdronken in een bellyboat zonder stang, op diep, stromend water even je roes uitslapen.. Hij kon het dankzij ons navertellen..

VISSEN VOL FRUSTRATIE

Sinds ik samen met de Cat Fish Matties vis, heb ik een belangrijke les geleerd: ook de vissen op de bodem zijn te vangen, zelfs bij vol daglicht. Daarvoor had ik altijd de focus gelegd op de hoger zwemmende vissen, en ging ik ervan uit dat de ‘bodemliggers’ passief zouden zijn. Voor die hoger zwemmende vissen is mijn verouderde LVS32 transducer natuurlijk prima te gebruiken, maar voor het echt goed opsporen van die bodemliggers komt deze gewoon tekort. Constant wijzen de anderen me op dikke vissen die onder mijn boot liggen, maar ik zie ze gewoon niet! De bodemlijn is te wazig, en hoe verder weg je kijkt, hoe waziger het wordt. Het begint me te frustreren. Vanuit mijn ooghoek zie ik een ‘harinkie’ (CFM-jargon voor kleine meerval) mijn scherm in zwemmen, ik presenteer mijn shad, krijg beet en sla raak. In elk geval van de nul af, maar het is niet het formaat waar ik zo lang voor in de auto heb gezeten.. Ook Paul slaat een iets groter exemplaar aan de haak, en Rewien spant helemaal de kroon! Want na zijn bizarre bak van de vorige sessie vangt hij ook nu weer een riviermonster van 221 centimeter! Wat een varken weer! Maar zoals gezegd: ik zie ze gewoon niet. Ik word gefrustreerder en nijdiger, en we weten allemaal dat frustratie en subtiel je kunstaas aanbieden slecht samen gaan.. Voor mij blijkt het ‘harinkie’ dan ook het enige wapenfeit van die avond, en enigszins chagrijnig taai ik vroeger dan gepland af. Het is toch zinloos zo..

Een harinkie voor mij..

Alweer wat groters voor Paul..

En Rewien was ons allemaal de baas met deze schitterende 221-vis!

IK MOET WAT, DUS IK DOE WAT

De volgende dag ga ik er eens voor zitten, en leg de bedragen op mijn zakelijke rekening eens naast de verplichtingen van de komende tijd. Ik blijk een heel, héél klein beetje vet op de botten te hebben, in elk geval voor de korte termijn, want er kwamen de laatste weken best wel wat boekingen voor het gidsen binnen. Ik geef er een klap op. Ik wil ook die betere transducer hebben! Een telefoontje naar William van Visboot Totaal volstaat, want die heeft immers alles ook gewoon op voorraad. Ik reken een voor mij astronomisch bedrag af, en haal de nieuwe LVS34 af bij het bedrijfspand in Ammerzoden. Gelukkig kon ik mijn oude transducer razendsnel verkopen (dank Maurice!), dus de schade bleef gelukkig beperkt. De montage is zó gepiept op mijn transducerstang, en de software van de GLS10 bleek al op orde te zijn. Het is een klap geld, maar ik hanteer het adagium dat áls ik dingen doe, ik ze ook goed wil doen. En zo was dit een onvermijdbare investering in mijn meervalvisserij, die zich snel zou uitbetalen!

Het summum in Live technologie: de LVS34 transducer..

Wat aminospray voor op het kunstaas (meurt als een kadaver!)

En de best vangende shad van dit moment. Nu moet het gaan gebeuren!

ALLES OP ALLES VOOR EEN DIKKE VIS!

Wederom ben ik op de volgende afgesproken visdag weer veel eerder aanwezig dan de rest, want ook nu kan ik niet wachten om te water te gaan! Ik bel de rest, en ze blijken nog op een uur rijden van de afgesproken plek te zijn. Ik besluit alvast te water te gaan. Misschien moet er nog wat worden ingesteld of veranderd, dus ik zet in de invallende duisternis snel koers naar de stek die ik in gedachten had. Daar aangekomen zie ik meteen dikke vissen, en er vallen me een paar zaken meteen op aan de nieuwe techniek: Het beeld blijft ook op grotere afstanden in Forward Mode mooi scherp en rustig. Daarnaast is ook de bodemlijn een stuk dunner en scherper. Zo zie ik vissen echt veel beter op de bodem liggen! En dat was precies de bedoeling. Ik zie een middelgrote meerval strak over de bodem schuifelen, vis deze perfect aan en krijg een beuk! Maar helaas mis ik de harde aanbeet. Ondertussen appt Mo, die op een ander stuk water aan het vissen is dat hij een aanbeet van een 220+ meerval heeft gemist! Balen! Maar het geeft de burger moed! Fanatiek zoeken we door, en de beloning zou voor mij snel volgen!

Een veel strakkere bodemlijn, minder ruis en scherp waarneembare vissen: de LVS24 is een duidelijke verbetering!

IK GA IN MIJN EENTJE DE STRIJD AAN!

Intussen is ook Rewien vertrokken, op zoek naar vissen op een andere stek hier, dus ik zit helemaal alleen onder de sterrenhemel te lagen op de signalen op mijn scherm. Ik maal er niet om. Inmiddels heb ik best wel wat ervaring getankt, dus ik kan mezelf volledig redden. Ook wanneer een echt grote vis zich aandient. En die kwam.. Terwijl ik mijn transducerstang draai en draai, komt er ineens een immens signaal in beeld! Plat tegen de bodem, ruim twee blokjes lang en niet in beweging. Dit is mijn kans! Ik besluip de vis van achteren, laat mijn shad kort over het lichaam van de vis naar de kop glijden, en zie meteen een reactie wanneer die daar is. Ik voel hem ook! Want de meerval bijt zó snoeihard aan, dat ik bijna uit mijn stoel word getrokken! Ik sla de Zeck V-Stick hoepelkrom op en zwaar gewicht, en een titanenstrijd begint! Met grof geweld neemt de beresterke vis lijn van mijn toch keihard afgestelde Zeck VR5 reel, en zelf de extra ratel maakt geen indruk! Ik moet de vis met de duimen op de spoel afblokken, en woest duikt de vis keer op keer naar de bodem zeven meter onder me! Wanneer ik na een kwartiertje knokken de kenmerkende klappen van de staart op de lijn voel, en de bellenplakkaten tussen mijn flippers omhoog zie komen weet ik dat ik aan de winnende hand ben, maar er kan nog van alles fout gaan! Resoluut dril ik de vis af, pak hem in de enorme bek en hang de meerval aan mijn stringertouw.Hierbij word ik keer op keer in mijn handen gebeten, en het behang ligt er behoorlijk af! Het zal me boeien; ik heb de dikke bak waar ik zo vurig naar op zoek was, en waar ik ook zoveel zuurverdiend geld voor heb uitgegeven! Ik zoek een boom op aan de kant, leg de vis vast en bel mijn vismatties met het goede nieuws.

Het behang lag er behoorlijk af! Deze agressieve vis beet me keer op keer voor mijn flikker!

Maar uiteindelijk kreeg ik haar veilig vastgelegd aan het stringertouw.

EEN ENORME BELONING NA VELE SESSIES AFZIEN!

Bij het landen en stringeren van de enorme meerval probeerde ik deze uiteraard meteen te onthaken, maar de haak zat extreem diep, één van de deegpunten had zich precies door het benige gedeelte van een kieuwboog geboord, en kreeg ik zo op het water dus niet zo één twee drie los, en ondertussen was de vis maar agressief in mijn handen aan het bijten! Ik besluit de onderlijn maar door te knippen, het kunstaas in de bek te laten zitten en deze bij daglicht wat gecontroleerder te onthaken. Ik wil zo’n kapitale vis immers niet meer beschadigen dan ik door erop te vissen al doe, en er is door de inhaking in de harde kieuwboog geen enkele kans dat de vis het kunstaas met de dreg doorslikt. Het bleek een goede beslissing. Wanneer het daglicht invalt brengen we de meerval voorzichtig aan land op het natte zeil, en kunnen zo veel makkelijker de dreg losknippen zonder de vis te beschadigen. De meting wijst uit dat deze kanjer 2,16 meter lang is, en dat is weer een mooie voor aan het CFM-palmares! We nemen snel een paar foto’s, en geven deze fantastische vangst weer haar vrijheid. Majestueus zwemt ze langzaam van ons weg door de bedden fonteinkruid in de oeverzone, ons verstild en onder de indruk achterlatend.. Het zou later ook de enige vangst van de nacht blijken. Ditmaal was ik blijkbaar weer eens aan de beurt na vijf vruchteloze sessies op rij, en de nieuwe transducer heeft daar 100% een aandeel in gehad. Want waarschijnlijk had ik deze gigant op de vorige niet eens opgemerkt..

2,16 meter, oersterk en loeiagressief!! Wat een bizarre vis!!

OP NAAR DE VOLGENDE

Ik besluit dat het voor mij ook mooi is geweest. Ik moet nog omrijden via Duitsland om sigaretten voor mijn vrouw mee te nemen, en ik heb het end volledig in de bek na een vol etmaal zonder slaap, en zelfs ook maar rust. Ik heb letterlijk 24 uur volledig ‘aan’ gestaan, en nu de adrenaline wegzakt voel ik dat ook meteen. Ik neem snel afscheid van de mannen, haal nog een kop koffie en een groot blik Monster Energy bij de eerste de beste benzinepomp en spoed me via tabakswinkel de Gele Koe in Kranenburg huiswaarts. Totaal tevreden, de vangdrang voor even voorlopig bevredigd. Maar niet voor lang. Want ik vermoed dat al de komende dagen wederom een ‘zeer slecht plan’ zich zal gaan ontvouwen, en dat we dan weer net zo gebrand aan de start van een visnacht staan als de afgelopen uren. Want meervalvissen met de bellyboat: het is niet alleen een passie, maar ook een pure verslaving. Want er kan altijd een nog grotere voorbijkomen..

POWERED BY TOM-CAT.NL

OVER TOM-CAT.NL

Tom-Cat.nl is veruit de grootste specialist in het meervalvissen van Nederland en ver daar buiten. Al sinds 2016 biedt Tom-Cat.nl de meest verwende meervalvisser het meest uitgebreide assortiment van de allerbeste merken als Yuki, MadCat, Unicat, Black Cat en Zeck, voor elke soort meervalvisserij. Van hengels tot kunstaas, van bellyboten tot end tackle, van lijn tot dauwpieren: Tom-Cat.nl heeft alles op voorraad! Ook voor het beste advies ben je hier aan het juiste adres, want het hele team bestaat uit fanatieke meervalvissers! Voor Tom-Cat.nl telt immers alleen kwaliteit, service en goed advies, online of in de fysieke winkel in Dalfsen! Als expert in de Nederlandse en buitenlandse meervalvisserij is Tom-Cat.nl het epicentrum van kennis hierover, en deze wordt dan ook uitgebreid gedeeld via de Tips & Tricks op de website en video-tutorials op het YouTube-kanaal. Hier vind je alle informatie die je nodig hebt om succesvol op meerval te vissen! Je kleren onder het slijm, je klauwen aan gort en je armen verzuurd na een keiharde dril: het team van Tom-Cat.nl weet precies hoe het voelt! Met heel wat jaren praktijkervaring in deze bizarre visserij kun je bij Erwin, Richard en Thijn met al je vragen terecht! Online, telefonisch of fysiek in de winkel in Dalfsen: deze mannen geven je het beste advies, gebaseerd op jarenlange ervaring in de harde praktijk!

Kijk voor meer informatie snel op www.tom-cat.nl!

Home