Strijden voor het monster deel 3: Kou is emotie, en emotie kun je uitschakelen!

Het is na de jaarwisseling eigenlijk een beetje kwakkelen geweest met de meervalvisserij. Op twee januari trotseerde ik even de harde wind en regen om mijn eerste meervalletje van het nieuwe jaar te vangen, en dat lukte gelukkig snel: een visje van zo’n 1.20 meter trapte in mijn zelfontworpen 3T-shad dus we zijn van de nul af dit jaar. Hartstikke leuk natuurlijk, maar daarna snel de put af, want veel groots was er niet te zien en ik ben inmiddels behoorlijk doorweekt van de niet aflatende zeikregen. Ook de dagen erop verlopen op zijn zachtst gezegd onstuimig, dus de bellyboat blijft achterin de bus. En juist wanneer het weer opknapt zit de agenda vol met klantgesprekken en beurzen. Het is even niet anders, want ook die zaken moeten nu eenmaal gebeuren. Maar de vangdrang begint nu wel echt te knagen aan me! In de Cat Fish Matties groepsapp zie ik intussen de eerste dikke bakken alweer voorbijkomen, waaronder een paar absolute flatgebouwen van Freek en Bjorn, die een paar dagen in Frankrijk het hoge water aan het trotseren zijn. Wat een bakken! Ik wil ook weer met mijn volle gewicht in die hengel hangen terwijl de ratel van de reel zijn ijzingwekkende geluid laat horen! De vangdrang komt me mijn oren uit!

Tekst en foto’s: Johan Struwe, Frank van de Broek.

De maandag belooft een windstille, zonnige maar koude dag te worden, en ik heb om twee uur s’middags een gesprek samen met Viswereld-collega Jan staan, diep in Brabant. De volgende dag heb ik de handen vrij, dus ik zou er een avondje op uit kunnen. Ik begin wat rond te appen voor aansluiting, want ik ga in het donker liever niet alleen op pad. Ten eerste natuurlijk voor de veiligheid, maar wanneer er een dikke bak wordt gevangen is het ook wel leuk als er goede foto’s kunnen worden gemaakt. Uiteindelijk kan ik die avond aansluiten bij Frank. Ik heb Frank ontmoet tijdens een gezamenlijke visdag met het team van Big Cat Hunter op de Lithse Ham, en hij is op de Limburgse rivierplas die we gaan bevissen al twee avonden aan het vissen geweest, met een paar mooie vangsten als resultaat! Door het sterk verhoogde water moeten we wel een andere opstapplek zoeken, want de eerste staat inmiddels helemaal onder water. Terwijl Jan en ik nog met de potentiële samenwerkingspartner zitten te praten heeft Frank inmiddels een nieuwe opstapplek gevonden: een bewoner van één van de woonboten aan de plas is zo aardig om ons op zijn terrein te laten opstappen, waarvoor dank! We gaan te water in een heerlijk zonnetje, en doordat ik mezelf zo dik heb ingepakt loopt het zweet me over de rug. Maar dat zou snel veranderen!

SNEL PRIJS!

Al snel kom ik een meerval van zo’n 1,40 meter tegen, vis hem perfect aan en krijg een flauwe aanbeet die ik missla. Jammer, maar ze zitten er in elk geval, en ze willen nog bijten ook. Prima! Ik merk dat het water nu zó hoog staat op de Maas dat de rivierplas mee aan het stromen is. Dat maakt het precies vissen wat lastiger. Er hoopt zich midden op de plas ook een forse hoeveelheid drijfvuil op, dus ik moet om de haverklap allerlei takken van mijn transducerstang af halen. Ineens zie ik vlak onder mijn flippers een flauw signaal, waarvan ik denk dat het een snoekbaars is. Ik negeer het, en draai de boot om verder te zoeken. Wanneer ik dat doe wordt het flauwe signaaltje achter me ineens een stuk forser! Dus tóch meerval! Zo stilletjes mogelijk vaar ik terug boven de vis, en drop deze aan met de shad. Geen enkele reactie. Ik volg de langzaam zwemmende vis, en vis keer op keer de kop aan. Dit kat-en-muisspelletje duurt inmiddels al meer dan tien minuten, terwijl de meerval letterlijk nog geen drie meter onder me zwemt! De shad versmelt op het scherm weer met de kop van de vis, en ineens krijg ik een snoeiharde ram op de hengel! Ik sla raak en ga het gevecht volle bak aan met het grote beest vlak onder me. Ik voel de turbulentie in het water van de vechtende vis letterlijk op mijn flippers, en ik zet volle bak druk. Wat was ik hier even aan toe! Heerlijk om weer even te knokken met een dikke vis! Na een korte maar felle dril komt de vis in het oppervlakte, en nadat ik zeker weet dat hij is uitgedrild pak ik de vis in de bek, en haal snel de dreg eruit die angstwekkend dicht bij mijn hand vastzit. Ik roep Frank om ons even op de foto te zetten, en laat de vis van ergens rond de 1.70 meter lengte weer zwemmen. Yes! Op naar de volgende!

OOG-IN-OOG MET MIJN NIEUWE PR!

Inmiddels is de zon ondergegaan, en koelt het snel af naar onder het vriespunt. Ik heb gelukkig mijn elektrische handschoenen meegenomen, dus af en toe kan ik de handjes even opwarmen. Met het invallen van de duisternis lijken de meervallen echter verdwenen te zijn! We zoeken elke diepte af, van stijf onder het kantje tot op de diepste delen van zo’n twintig meter diep, maar komen lang niks tegen. Raar! We besluiten terug naar de eerste stek te varen, dus geven de elektromotoren even de sporen. Terwijl ik volgas achter Frank aan vaar, valt mijn oog ineens op een enorm signaal onder me! Een werkelijk absurd grote meerval ligt stil op zo’n acht meter diepte, en wanneer ik extreem voorzichtig terugvaar naar de enorme vis wordt die alleen nog maar groter op het scherm! Deze is minimaal 2.30 meter, en misschien nog wel groter ook! Tergend langzaam zakt de shad naar de staart van de vis, en langzaam laat ik de shad over de rug van de vis naar de kop zweven. Eenmaal bij de kop komt de meerval ineens omhoog, en ik verwacht elk moment een harde knal op de hengel! Maar deze blijft uit.. Secondenlang zijn de meerval en de shad met elkaar versmolten op het scherm, en mijn hart klopt in mijn keel! Dan zakt de vis ineens weer iets af. Weer laat ik de shad net boven de kop zweven, en weer komt de vis omhoog om te kijken. Ik vergeet gewoon bijna adem te halen! Ineens zakt de vis weer af en zwemt langzaam weg, richting bodem. Ik zet de achtervolging nog in, maar het is hopeloos.. De vis gaat op de bodem liggen en geeft geen krimp meer. Dat had mijn nieuwe PR geweest! Inmiddels zie ik dat het ijs letterlijk op mijn bellyboat staat, en krijg ik zelfs met mijn elektrische handschoenen mijn vingers niet meer warm. We besluiten om er een eind aan te breien, en morgenmiddag terug te komen voor een herkansing. Want er zwemt dus een vis met mijn naam erop rond hier..

THE DAY AFTER

Na een onrustige nacht woelen in bed ben ik er de volgende ochtend redelijk vroeg uit. Er moeten wat zaken worden gedaan voor het werk vandaag, en terwijl ik achter de laptop zit om teksten in te plannen voor een opdrachtgever belt Frank me tegen elven op: hij is alvast onderweg naar de stek, en gaat eens kijken of we er alweer op kunnen op de originele instapplek. Het water is inmiddels een meter gezakt op de Maas, dus grote kans dat het lukt. Ik maak mijn werk af, eet het laatste restje macaroni van gisteren op en maak me ook klaar voor de strijd. Driedubbel dik gekleed stap ik met volgeladen accu’s in de bus, en ik heb er zin in! Er is daar immers één vis die ik hoe dan ook wil vangen! Terwijl ik die kant op rij belt Frank me dat het nog steeds niet mogelijk is om op de oorspronkelijke plek in te stappen, dus we gaan er weer bij de woonboot op. Toch is het water al flink aan het zakken. Het hekje, waar we gisteren nog heel ruim overheen konden varen voel ik nu aan mijn flippers, dus dat scheelt even een ruime meter water onder de boot ten opzichte van gisteren! Ook de meervallen reageren duidelijk op het zakkende water: ze liggen ineens op hele andere plekken dan gisteren, en ze zijn echt extreem schuw! Vis na vis schiet als een raket naar de bodem wanneer mijn shad ook maar enigszins in de buurt komt, en dat frustreert me mateloos! Uiteindelijk kom ik een groepje kleinere meervallen tegen, en roep naar Frank dat er wat ligt hier. Ik laat mijn shad in de baan van een aanzwemmende vis zakken, en deze bijt gelijk aan! Lekker om weer even met een kromme hengel in handen te zitten, maar het is een ongelijke strijd. Snel land ik de vis, een kleine maar moddervette meerval. Frank schiet een fotootje en ik laat het visje snel weer zwemmen, snel op jacht naar iets groters. Inmiddels wordt het snel donker, en ik hoop dat dat de zaken verandert. Het is immers maar een karige boel tot dusverre..

GEMISTE KANS VOOR FRANK

Inmiddels treedt de duisternis in, en dat is gelijk te merken aan de temperatuur! De elektrische handschoenen komen weer goed van pas om de vingertjes af en toe even op te warmen. We zoeken en we zoeken, maar net als gisteren lijkt alle vis ineens weer verdwenen. Ook op de plek waar ik gisteren dat grote monster tegenkwam is niets te bekennen. Ik snap er weinig van. Deze plas is niet zo heel groot, dus ik heb inmiddels elk hoekje van de put wel geïnspecteerd, en ik kom werkelijk niets meer tegen. Frank is ondertussen een stukje verderop aan het vissen, en ik zie zijn blauwe scherm oplichten in het donker in de verte. Ik besluit ook die kant op te varen, en terwijl ik nog zo’n dertig meter bij hem vandaan ben schreeuwt hij het ineens uit! Met een hoepelkromme hengel in handen zit hij te knokken, en ik geef vol gas om het tafereel op de foto te kunnen zetten! Maar wanneer ik naar mijn telefoon in mijn zak aan het grabbelen ben zie ik ineens de hengel weer recht springen. De dikke vis is losgeschoten.. Dat kon er vandaag ook nog wel bij..

ANDER PLAN VOOR DEZE STEK

We vissen nog even door, maar komen verder niks meer tegen. Intussen begint het ook in een gestaag tempo door te miezeren, wat het verblijf op het water in combinatie met de lage temperaturen nog minder draaglijk maakt. We besluiten er om een uur of zeven in de avond een punt achter te zetten en gaan snel weer aan wal. Ik bedank Frank voor de mogelijkheid om aan te sluiten en we nemen afscheid. Terwijl ik terug naar huis rij, met de kachel op standje kernsplitsing, beginnen mijn hersenen alweer te malen: was onze aanpak wel de juiste? De twee vissen die ik op deze stek heb gevangen, ving ik allebei in vol daglicht, zo rond een uur of vier in de middag. Ook waren er bij daglicht veel meer vissen te zien dan tijdens de donkere uren. Toen leek bijna alles verdwenen te zijn. Het doet me een beetje denken aan de visserij op de Lithse Ham, een stek waar ik ook graag kom. Ook daar heb ik vaak wat nutteloze uren in het pikkedonker doorgebracht, waarna de vis zich pas bij daglicht liet zien. Ik begin te vermoeden dat het ook op deze stek lonender is om van donker naar licht te vissen in plaats van andersom. En er is maar één manier om daar achter te komen: snel proberen! Ik zie immers beslist de potentie van deze stek. Ik heb meerdere tweemeterplus-vissen zien zwemmen hier, waarvan eentje echt totale buitencategorie! Kortom: ik kom hier snel weer terug, maar dan vroeg in de ochtend. Dan gaan we eens kijken of de ochtendschemer wellicht een betere tijd is om hier een dikke vis aan de schubben te komen.

Wordt vervolgd..

POWERED BY TOM-CAT.NL

OVER TOM-CAT.NL

Tom-Cat.nl is veruit de grootste specialist in het meervalvissen van Nederland en ver daar buiten. Al sinds 2016 biedt Tom-Cat.nl de meest verwende meervalvisser het meest uitgebreide assortiment van de allerbeste merken als Yuki, MadCat, Unicat, Black Cat en Zeck, voor elke soort meervalvisserij. Van hengels tot kunstaas, van bellyboten tot end tackle, van lijn tot dauwpieren: Tom-Cat.nl heeft alles op voorraad! Ook voor het beste advies ben je hier aan het juiste adres, want het hele team bestaat uit fanatieke meervalvissers! Voor Tom-Cat.nl telt immers alleen kwaliteit, service en goed advies, online of in de fysieke winkel in Dalfsen! Als expert in de Nederlandse en buitenlandse meervalvisserij is Tom-Cat.nl het epicentrum van kennis hierover, en deze wordt dan ook uitgebreid gedeeld via de Tips & Tricks op de website en video-tutorials op het YouTube-kanaal. Hier vind je alle informatie die je nodig hebt om succesvol op meerval te vissen! Je kleren onder het slijm, je klauwen aan gort en je armen verzuurd na een keiharde dril: het team van Tom-Cat.nl weet precies hoe het voelt! Met heel wat jaren praktijkervaring in deze bizarre visserij kun je bij Erwin, Richard en Thijn met al je vragen terecht! Online, telefonisch of fysiek in de winkel in Dalfsen: deze mannen geven je het beste advies, gebaseerd op jarenlange ervaring in de harde praktijk!

Kijk voor meer informatie snel op www.tom-cat.nl!

Home