Paul Breems verbreekt het Benelux-record meerval voor de dérde keer op rij! En Viswereld was erbij!

Wat een bizarre vis! En wat een Strijder!

Het is ongelooflijk maar waar: voor de derde keer op rij vangt Paul Breems het Benelux-record meerval! En waar andere sportvismedia dan een interviewtje doen met de vanger, waren wij van Viswereld er zelf bij! Samen met Paul was ik die nacht immers op jacht naar meerval, zoals we inmiddels al zo vaak doen. Plaats van handeling was één van onze grote rivieren, en alle voortekenen wezen al uit dat dit een bijzondere nacht zou gaan worden! Je kon gewoon vóelen dat er iets te gebeuren stond op deze kraakheldere nacht met een volle bloedmaan! En de voortekenen logen niet, want deze nacht, of eigenlijk vroege ochtend kwamen onze dromen uit!

Tekst en foto’s: Johan Struwe.

Al de hele week had ik spijt als haren op mijn hoofd dat ik op een absolute topavond niet met de Cat Fish Matties ben mee geweest die keer, omdat ik vermoeid was door een drukke dag bij de accountant en allerlei andere randzaken. Dat zou me niet nóg een keer gebeuren! Dus toen Paul appte of ik meeging hoefde ik niet lang na te denken. Even twee uur een hazenslaapje doen en gaan met die banaan! Mijn vrouw is er inmiddels al helemaal aan gewend, want waar ze me de eerste keer aankeek alsof ik gek was geworden toen ik vertelde een hele nacht op onze grootste rivier te gaan vissen op onze grootste vissen, wenst ze me tegenwoordig slechts veel plezier, en slaapt lekker verder. Ook zelf merk ik dat ik er aan begin te wennen. Na de eerste nacht met de Cat Fish Matties in december jongstleden moest ik zo’n beetje drie dagen herstellen, maar tegenwoordig ga ik net als Paul ook gewoon weer aan het werk na een nachtje strijden. Er stond voor vandaag immers ook nog een reportage bij Berlok in Rijssen op de rol.. Bizar hoe je zelfs op je tweeënvijftigste nog zo kan groeien.. Ik vind het dan ook geweldig en een enorme eer dat ik mag vissen met deze groep échte specialisten! Elke dag leer ik nog van deze mannen, zowel op het water als in onze groepsapp!

Wat hangt er hier aan het stringertouw?

WORMEN FOR THE WIN!

Op deze stek hebben we al enige tijd behoorlijk moeite om grote vissen aan de shad of pilker te vangen. Ze kennen hier duidelijk het klappen van de zweep, want deze stek wordt immers redelijk druk bevist. Ik rij even langs Zaltbommel, en pik voor ons allebei een doos dikke dauwers op, die net die dag geleverd zijn van de kweker. Lekker vers aas dus, en dat is natuurlijk altijd top! We knopen een pierentuig met een kaal lood van 250 gram, en een dreg plus enkele haak zo’n dertig centimeter daaronder. Ook het kwakhout gaat bij ons weer voor het eerst mee aan boord. Het is weer even wennen qua presentatie. Waar je een shad precies op je mikpunt (lees de bek van de meerval) kunt droppen, is zo’n warrige tros dauwpieren echt een stuk moeilijker te plaatsen. Zeker met de harde stroming op dit water! Ik zie bij de bodem een hele aardige vis liggen, ik vis hem zo goed en kwaad als het gaat aan en krijg meteen net zo’n ram op de hengel alsof ik met de shad zou vissen! Daar had ik dus echt niet op gerekend! Bij wormen denk ik aan die vreselijke knabbelbeetjes waarbij ze soms je complete dreg leegvreten. Ik mis de aanbeet dan ook volledig. Balen. Het zou die nacht ook mijn laatste zijn helaas. Het is voor mij nog te lastig om in die harde stroming zo’n bos te presenteren. Maar het gaat Paul beter af!

Even voor ons beiden een doos kakelverse pieren bij Cindy gehaald.

En een eenvoudig pierentuig gemonteerd. We kunnen aan de gang!

EEN MOOIE KLAPPER!

Het nieuwe scherm op mijn bellyboat is een verademing! Waar ik de vorige keer nog wat opstartproblemen had met het oude scherm, is de gloednieuwe Ultra 10 van Visboot Totaal gelijk bij de les! En meteen zie je de vissen die echt plat op de bodem liggen ook veel beter! Vol concentratie jaag ik achter een vis aan, wanneer ik ineens de ratel van de reel van Paul hoor krijsen! Want hij is inmiddels vol in gevecht met een dikke vis! Met mijn hoofdlamp schijnt ik hem bij, en even later komt er een moddervette meerval boven water! We brengen de vis na de dril naar de kant om hem te meten en te fotograferen, en zijn blij dat we van de nul af zijn! Deze vis haalt net de twee meter niet, maar door de enorme buikomvang lijkt deze groter dan die is! Het is in elk geval bemoedigend: twee aanbeten in korte tijd! Maar helaas zou de toevoer daarna stokken..

Een mooie klapper voor de Strijder!

Door zijn omvang leek ie groter dan ie daadwerkelijk was.

DE CLIMAX OP HET EIND VAN DE NACHT!

Zonder ook nog maar enig resultaat vissen we keihard door, maar de meervallen lijken onze truc door te hebben. Wanneer we het aas laten zakken zwemmen ze als gekken weg, en het begint een beetje frustrerend te worden! Terwijl het langzaam weer licht wordt besef ik me dat ik er wel een beetje op tijd vanaf moet. Een uurtje of half zes is toch wel het maximale tijdstip dat ik wil doorvissen, want ik word om elf uur in Rijssen verwacht voor mijn reportage, en dan wil ik me nog wel even opfrissen en er een paar bakken koffie ingooien na een lange nacht! Ik besluit zo zoetjesaan terug te vissen naar onze opstapplek, terwijl Paul nog één kribje rondt om even te kijken. Het zou zijn beste beslissing van de dag worden, naast überhaupt te gaan vissen vandaag natuurlijk! Terwijl ik in het kribvak van opstappen achter wat vissen aan het jagen ben, gaat mijn telefoon: ‘Ik heb er een verken aan mattie! Niet normaal! Je moet nu komen!’ Inmiddels ben ik echter vier kribvakken verder terug, en ik vermoed dat de terugweg tegen de stroming in teveel is voor mijn resterende acculading. Ik vertel Paul dat ik meteen uitstap, alles zo snel mogelijk in mijn bus donder en zijn kant op kom rijden. Terwijl ik al sprintend al mijn zooi het talud op aan het rollen ben, terwijl ik bijna moet kotsen van het snot voor mijn ogen belt Paul weer. ‘Waar blijf je nou man? Schiet nou toch eens op!’ Het blijkt dat hij zijn stringertouw nog op de plek van de vorige vangst is vergeten, en dus al die tijd die enorme vis in zijn bek moet vasthouden! Wanneer ik eindelijk zwetend als een otter en hijgend als een hert bij zijn kribvak kom aanrijden pak ik mijn stringertouw en zeiltje uit de bus, en ren het talud af naar Paul toe. Zijn handen zijn veranderd in een bloederige massa, maar hij vertikt het om zijn ijzeren greep los te laten! Wanneer de vis aan mijn stringertouw hangt zien we pas wat een monster dit is! We staan met open ogen te kijken naar de enorme vis aan onze voeten! Snel komen we in actie: zeiltje nat maken, uitleggen, de vis er zo recht mogelijk op en opmeten! Terwijl ik het ene uiteinde van het meetlint aan de bek van de vis hou, rolt Paul het meetlint uit naar de staart van de vis. En terwijl hij dat doet zie ik hem steeds witter en vooral stiller worden! Uiteindelijk komt het hoge woord eruit: Mattie! Dit is hem! Dit is het nieuwe record! We meten de vis nog ettelijke malen zo secuur mogelijk na, maar de uitslag blijft hetzelfde: een zeer ruime 247 centimeter! Eerlijk gezegd hadden we met extreem veel staartknijpen zelfs nog wel op 248 centimeter kunnen uitkomen, maar de gaat de recordcommissie waarschijnlijk niet mee akkoord.. Euforisch vallen we elkaar in de armen, en wanneer we weer bij zinnen komen, beseffen we dat we actie moeten gaan ondernemen..

Wat een bizar, prehistorisch monster! Check ook hoe dik die baarddraden zijn! Niet normaal!

Het is je zó gegund Strijder! Want ik weet wat je er allemaal voor doet.. en laat..

NU VOLGT DE COMMOTIE

We bellen rond en bellen rond, maar niemand in onze buurt neemt de telefoon op. Het is dan ook nog erg vroeg in de ochtend, dus die hoop geven we maar op. Zo goed en kwaad als het gaat maken we een video met een correcte meting voor de recordcommissie, en probeer ik zoveel mogelijk goede foto’s van Paul met de vangst van zijn leven te maken. Natuurlijk moet er ook een foto komen van ons tweeën komen met dit bakbeest, en uiteindelijk lukt dat enigszins halfslachtig met de selfiecamera van mijn iPhone in combinatie met de zelfontspanner. Dit moment samen had een betere foto verdiend, maar we zullen het ermee moeten doen. Nu begint de commotie, net zoals toen we hier Paul’s tweede Benelux-record plaatsten. Toen kregen we de hele pers aan de telefoon, van de Gelderlander tot aan de Telegraaf, van RTL Nieuws tot Radio 1. En de rest. Deze hele kermis zal ongetwijfeld weer opnieuw gaan beginnen, en dat is eigenlijk alleen maar leuk. Ondertussen is de recordcommissie op de hoogte gebracht, en verwachten we snel de officiële bevestiging dat de Strijder wéér hengelsportgeschiedenis heeft geschreven. Voor de dérde keer! Dat is geen geluk meer!

De foto kon beter, het moment niet! Wat ben ik trots op je Strijder! En wat is het een eer om hier aan jouw zijde te mogen staan!

DIK VERDIEND

Nu de adrenaline weer een beetje is gezakt zie nog meer ik in hoe terecht het is dat juist Paul deze vis aan de haak slaat. Ik denk niet dat er iemand is die meer uren, meer gebroken nachten en meer energie in deze visserij investeert, en dan laat de beloning nooit lang op zich wachten. En nu op naar de 2,50 meter! Het volgende doel voor de Cat Fish Matties, en niet eens zo onrealistisch wanneer je een vis als dit ziet. Ik hoop die vis natuurlijk ook zelf te vangen, maar eerlijk gezegd gunnen we Paul die vis allemaal. Want hij heeft er keihard voor gestreden, en zal dat ook altijd doen. En ik ben trots dat ik daar ook een onderdeeltje van mag zijn.

Gefeliciteerd met wéér een record Paul! Het is je van harte gegund!

Home