Op reis met Rafaël: nachtvissen in Arjeplog biedt nieuwe kansen!

Natuur die je nergens ter wereld aantreft!

Als je jong bent móet je op avontuur gaan, anders gaat het je bezuren wanneer je eenmaal gesetteld bent. Het is een les die ik zelf altijd in de oren hebt geknoopt in mijn jonge jaren, en ik vind het dan ook ontzettend leuk wanneer ik de jongeren van nu dezelfde avonturen zie beleven! Een tijdje geleden werd ik gebeld door Richard Groenewegen van 12BB.eu: een Franse student, Raphaël Gomez, had zich bij hem gemeld met de vraag of hij een bellyboat ter beschikking wilde stellen voor een fantastisch visavontuur: een reis door heel Scandinavië! Of we daar met Viswereld wellicht een verslag van wilden maken? Is de Paus katholiek? Natúúrlijk willen we dat! De komende weken doen we hier op Viswereld dus uitgebreid verslag van zijn Scandinavische avonturen, en we sluiten deze prachtige reis eind september af met een gezamenlijke sessie op monstermeerval op de Maas!

Tekst: redactie, foto’s: Raphaël Gomez.

Na de eerste succesvolle vissessies in Rammsjö gaat de reis weer noordwaarts. Na een aantal tussenstops, waaronder één in Stockholm is het volgende reisdoel het in midden-Zweden gelegen Arjeplog. Een maagdelijk en dunbevolkt gebied vól met de meest prachtige meren, en uiteraard niet heel druk bevist. Dat biedt kansen! Raphaël: ‘Sinds de laatste etappe ben ik behoorlijk wat onderweg geweest. Ik ben eerst een stukje naar Jokkmokk gereden. Het is een klein, typisch Laps stadje vlak bij de poolcirkel. Ik was van plan daar te vissen en voedsel en drinkwater in te slaan. Dus ik deed wat boodschappen en maakte van een uitstapje naar de visserijvereniging gebruik om drinkwater in te slaan. Ik had dus water, maar ook informatie over de wateren in de omgeving. Het was erg warm, dus ik was niet erg gemotiveerd om te gaan vissen. Daarom ging ik dinsdagavond maar een paar uurtjes vissen. De sessie was moeilijk en taai.. Ik volgde alle verkregen adviezen op, maar weinig wilde werken helaas. Na anderhalf uur vissen op een drift van ongeveer 500 meter wist ik een snoek te vangen. Eenmaal teruggezet, zag deze snoek er vreemd uit. Hij trok naar de grond en een paar seconden later zag ik hem aan de oppervlakte drijven. Ik begreep het niet; ik kon de vis makkelijk en snel onthaken, en hij was nog niet lang uit het water geweest. Ik viste hem eruit met een schepnet en hield hem lang in het water. Hij bewoog af en toe, wat vreemd was. Uiteindelijk ging hij weg en heb ik hem nooit meer gezien. Ik hoop dat hij in goede staat was.

Toch weer vis!

MOEILIJKE VISSERIJ!

Direct daarna begon ik weer verder te vissen, en opnieuw bracht ik mijn kunstaas in een baan om de aarde… Dit keer verloor ik een hoop gevlochten lijn, waardoor ik mijn kunstaas gelukkig meteen terug kon vinden. Ik begon echter te denken dat de sessie gedoemd was te mislukken. Ik moest snel een nieuwe knoop leggen om verder te kunnen vissen. Hoewel de knoop me eigenlijk niet betrouwbaar leek, begon ik weer te vissen terwijl ik naar de auto liep. Een goed uur lang kreeg ik geen aanbeten. Gelukkig waren de baarzen er om mijn sessie te redden! Een ietwat gekke baars viel mijn kunstaas van 11 cm aan! het visje was nog niet eens twee keer zo lang! Kort daarna kwam ik aan bij een rotspunt midden in het meer en zag ik een groepje baarzen om me heen cirkelen. Ik haalde een paar kleine kunstaasjes tevoorschijn, en ving er twee. Ze waren maar twee meter van me vandaan; het was best leuk om ze zo te vangen! Daarna ging ik terug naar de auto om alles op te bergen en uit te rusten.

In tegenstelling tot de snoeken hadden de baarzen wél zin!

BLOEDHITTE IN HET HOGE NOORDEN!

Ik zou de volgende ochtend vissen, maar ik had er eigenlijk helemaal geen zin in; ik was moe en de hitte begon al toe te slaan. Dus nam ik de weg naar Arjeplog. Ik stopte toch nog even en viste in een klein meertje, waar ik een kleine baars ving. Rond half vier stopte ik voor de lunch in een stadje waar ik al doorheen was gereden. Onderweg had ik de pech dat ik een steentje tegen mijn voorruit kreeg. Het maakte een klein sterretje, maar ik moet waakzaam blijven. Ik zal het goed in de gaten houden om te voorkomen dat het erger wordt. Aan het eind van de dag arriveerde ik in Arjeplog en installeerde me op een heel rustig plekje waar ik kon genieten van een prachtige zonsondergang achter de bergen. Vandaag ben ik naar de hengelsportwinkel in het stadje gegaan en heb ik wat kleine boodschappen gedaan om de ontbrekende voorraad aan te vullen. Zoals gepland heb ik morgenavond een ontmoeting met de vissers die ik heb gecontacteerd. In de tussentijd ga ik lekker uitrusten en niets doen. Zaterdagavond ging ik, zoals gepland, naar de vissers aan de andere kant van de stad. We praatten een paar uur over vissen. Alain (die me telefonisch had uitgenodigd) liet me een paar van zijn hengels zien. Hij maakt ze zelf in zijn werkplaats in Zuid-Zweden. Emil (de visgids) gaf me veel advies over het vissen op een meer dat hij goed kent. Hij vertelde me welke gebieden en technieken op dat moment het beste waren. Die avond ging ik op een steenworp afstand van het huis slapen en genoot van het avondlicht.

De kunstwerkjes van Alain

GOKKEN OP DE NACHT

De volgende dag ontbeet ik met hen voordat ze gingen vissen. Deze week hebben ze twee klanten, een Belg en een Fransman, die op vrijdag arriveerden. Toen we eenmaal aan het vissen waren, bleef ik Alain een beetje helpen, en na de lunch besloot ik te gaan vissen op de plek die Emil had aanbevolen. De sessie was wederom erg taai. Ondanks al mijn inspanningen de hele middag geen enkele beet. Pas in de vroege avond ving ik een baars en een kleine snoek. Ik had mijn visstijl volledig veranderd om me niet meer op de grote vissen te concentreren. Uiteindelijk was de beste vangst een lijn die in de buurt ronddreef. Ik ging uitgeput naar huis en het had geen zin om verder te proberen. Die avond sprak ik met hen over de vangst van die dag, en ook die was niet best voor hen. De middag was erg slecht. Op dit moment zijn de temperaturen veel te hoog voor het gebied. De vissen komen zuurstof tekort, en zoeken diepere plekken op om af te koelen en wat frisse lucht te krijgen.
In een bellyboat is het moeilijk om deze plekken te bereiken, die soms kilometers van de oever liggen. Vandaag aarzel ik nog steeds om midden op de dag te gaan vissen. Ik moet mijn aanpak veranderen, en misschien is het het beste om ’s nachts te gaan vissen. Het water koelt wat af aan de rand, en er kunnen daar vissen jagen. Zou dát de sleutel zijn?

Juist de donkere uren zijn nu beter!

MONSTER IN DE NACHT!

Uiteindelijk, na een paar boodschappen met Alain en een goede maaltijd, besloot ik te gaan nachtvissen. Het plan was om terug te keren naar hetzelfde gebied als de dag ervoor en daar te vissen van ongeveer 21.00 uur tot 01.00 uur. Dus ik ging op tijd het water in, en begon te vissen. Er waren een paar Zwitserse vissers op dezelfde plek als ik, die op veel baars visten. Ik nam wat afstand van de andere vissers, en begon een flink aantal baarzen te vangen! Het was een aangenaam moment; de lucht begon op te klaren en ik zag de zon achter een berg zakken. Het doel was om te kijken of de snoeken op dat moment van de dag actiever waren, dus tussen elke reeks baarzen door ging ik op verkenning in de hoop er een paar te vinden. Uiteindelijk ving ik een kleine snoek van 30 centimeter. Geen monster, maar het gaf wel wat informatie Even later viste ik verder op baars, en op een gegeven moment kreeg ik een mooie beet. In eerste instantie dacht ik dat het een mooie baars was. Maar deze ‘baars’ nam ineens wel heel wat lijn van de slip! Ik realiseerde me al snel dat het een snoek was, en geen kleintje ook! Na vier minuten hevig vechten slaagde ik er eindelijk in om de snoek in het net te krijgen. Ik dacht dat hij er niet in zou komen, zo groot was hij! De snoek was monsterlijk, 1,15 meter pure kracht. Een enorme bek en krachtige vinnen! Nadat ik een paar foto’s had gemaakt, liet ik hem los en hij ging er snel vandoor; het was een snoek in goede conditie.
Hij bleef aan de oppervlakte tot hij zich herstelde en verdween toen eindelijk. Na zo’n vangst (mijn persoonlijke record!) was ik volledig gedesoriënteerd. Het was middernacht, het prachtige noorderlicht scheen nog steeds op me en ik kon verder vissen. Ik concentreerde me op de baars en toen ik langzaam terug vaarde naar de auto, verbrak ik eindelijk mijn record. Een baars van 46 cm, net zo strijdlustig als alle anderen! Uiteindelijk was ik om vier uur ’s ochtends klaar met vissen en genoot ik van de eerste zonnestraal. Nadat ik maar liefst 40 vissen had gevangen, ging ik tevreden slapen. De volgende dag werd ik om 12 uur wakker, en ging ik Alain informeren over mijn succesvolle sessie. ’s Middags bleef ik bij Alain om hem te helpen met het werk dat hij moest doen. Daarna keken we een film terwijl we wachtten tot de anderen terugkwamen van het vissen. ’s Avonds praatten we over vissen en aten we voordat we gingen rusten. Vandaag gaan we, indien mogelijk, nieuwe visplekken verkennen. In de tussentijd genieten we van de frisheid van de ochtend, die ons goed doet.’

Een nieuw PR snoek van 1.15 meter!

Home