Doorzetten en bikkelen in de regen: de bellyboat jeugddag van Sportvisserij Zuidwest Nederland!

Klaar om de jongens te ontvangen!

Het is altijd een grote eer om als vrijwilliger voor Sportvisserij Zuidwest Nederland te mogen helpen als begeleider bij de jeugd bellyboatdagen die zij organiseren in de zomermaanden! Al die enthousiaste jeugd van de diverse verenigingen van de federatie, die voor het eerst van hun leven in een echte Raptor bellyboat mag stappen: het is altijd weer een feest! Niet voor niets hebben we als jeugdcommissie dan ook besloten dit jaar meer dagen te organiseren, want de animo is werkelijk enorm! Altijd volle bak! Maar deze editie kregen we te maken met pittige omstandigheden, die onze jonge strijders er echter niet van weerhielden om vol de strijd aan te gaan!

Tekst en foto’s: Johan Struwe.

Wanneer ik aan kom rijden bij de Kurenpolder zie ik de bus van Stein al in mijn achteruitkijkspiegel opduiken. Gelijktijdig komen we aan bij de opstapplek, en niet veel later komen ook de andere begeleiders binnendruppelen. Het zonnetje staat op dat moment nog hoog aan de hemel, dus we schieten snel in actie! In een mum van tijd liggen er acht mooie Raptor bellyboten in het gras, en staan de hengels en kunstaaskoffers klaar! Intussen voelen we de eerste spettertjes al op ons neerdalen.. Ik pak mijn buienradar erbij, en zie een groot regengebied naderen waar geen eind aan komt. En dat juist vandaag!

Een en al enthousiasme! Ondanks het weer!

BLIJE GEZICHTEN!

Ondertussen komen de deelnemers van vandaag ook aangereden op de parkeerplaats, en een stel uitgelaten knulletjes weet niet hoe snel ze de auto moeten uitspringen! Wat een enthousiasme! We maken kennis met de jonge vissertjes en hun ouders, en helpen ze daarna snel in een passend waadpak. We kunnen immers beter zo snel mogelijk het water op gaan. Als een geoliede machine helpen we ze snel te water, en neemt elke begeleider twee knapen mee op sleeptouw naar de stekken. Ondertussen is het al flink gaan miezeren, maar dat deert de mannen totaal niet. Gevist moet er worden, en hard ook! Ik neem ‘mijn’ jongens mee naar de plek waar we de vorige keer succesvol waren, en laat ze met kleine shadjes de kanten uitwerpen. Vaak toch de manier om snel wat te vangen. De jongens peddelen er vrolijk op los, en ook het vissen zelf heeft geen geheimen voor ze, dus ik laat ze lekker hun gang gaan, en zoek de diepere delen van de plas af naar grotere vissen op half water met de Livescope. Als ik dan een dikke snoekbaars of snoek aansla, kan ik de hengel met vis naar één van de jongens brengen. Maar ik kom weinig tegen. Ook bij de mannen blijft het stil..

Snel op sleeptouw naar de stekken!

HONDENWEER

Ondertussen begint het steeds harder te gieten in een onophoudelijk tempo.. Drijfnat blijven de jongens geconcentreerd hun worpen maken en verkassen naar de volgende stek. Aan inzet dus geen gebrek! Een paar keer moet ik er aan te pas komen om hun kunstaas uit een tak op de kant of onder water te halen, maar verder blijken dit al door de wol geverfde vissertjes te zijn! Ik zoek weer verder op half water, en kom tot twee keer een mooie snoekbaars tegen die ik mijn shad kan presenteren. Maar beide keren stoten de vissen slechts tegen het kunstaas aan zonder het daadwerkelijk te grijpen! Frustrerend! Ineens hoor ik de jongens schreeuwen: een baars had hun kunstaas gevolgd, maar beet niet door! Ondanks dat ze werkelijk door- en door nat zijn gaan ze nu nóg fanatieker aan de slag op de stek!

We lagen er zó in!

En wat waren ze fanatiek!

Vol concentratie worden stekken afgeworpen, ondanks het hondenweer!

TOCH NOG VIS!

Ineens piept mijn telefoon in mijn zak: de eerste baars wordt gemeld in onze groepsapp! Gelukkig van die hatelijke nul af! Ik hoef mijn jongens niet aan te sporen, en de andere begeleiders ook niet: alle kinderen worden nu nóg fanatieker! Ik hoor mensen wel eens roepen dat de jeugd van tegenwoordig geen ruggengraat meer heeft, maar ik durf dat te betwisten. Deze kids hadden letterlijk schijt aan de regen en de kou, en we kregen ze aan het einde van de dag zelfs het water niet af! Ze wilden gewoon nog doorvissen! Wat een bikkels! Links en rechts wordt er nog een visje gevangen, maar het houdt vandaag niet over met de vangsten. Vast een gevolg van de abrupte weersomslag. We slepen de jongens terug naar de opstapplek, pakken samen snel alle spullen weer in en lopen door de nu werkelijk stromende regen naar het restaurant voor een frietje. Aan tafel hebben de jongens de grootste lol met elkaar, en het enthousiasme komt ze de oren uit! Bij het afscheid volgen er high-files, en tevreden nemen we afscheid van elkaar. Het was afzien, het was bikkelen, maar het was absoluut de moeite en de ontberingen waard!

Her en der kwam toch nog een visje boven..

Maar het was bikkelen in het kwadraat!

Door de stortregen gaf zelfs één van de reddingsvesten de moed op..

MEEDOEN? ALTIJD WELKOM!

Ben jij een ervaren bellyboatvisser en kun je goed met (jonge) kinderen over weg? We zijn bij de jeugdcommissie altijd op zoek naar begeleiders voor deze dagen! Meer weten of aanmelden? Stuur een mailtje naar info@viswereld.nl!

Home