Op reis met Raphaël: ik sluit mijn rondreis door Scandinavië op een

De blik gaat weer vol op het vissen!

Tijdens de reeks ‘Op reis met Raphaël’ volgden we de avonturen van Raphaël Gomez in het hoge noorden van Scandinavië, samen met zijn 12BB bellyboat en zijn camper. We zagen hoe hij worstelde om iets te vangen op absurd moeilijke visdagen, maar we deelden ook in de vreugde op de dagen dat alle puzzelstukjes wél op hun plek vielen. Maar een onvergetelijk avontuur: dat pakt niemand Raphaël meer af! Helaas komt aan alles een eind, en zo ook aan deze prachtige reis. In deze afleveringen volgen we de laatste vissessies in Zweden, en volgende week sluiten we dit mooie avontuur af met een absolute klapper: onze hoofdredacteur en bloedfanatiek meervalvisser Johan Struwe neemt Raphaël dan mee op een nachtelijk avontuur op één van onze grote rivieren op meerval! Dat wil je beslist niet missen!

Tekst en foto’s: Raphaël Gomez

Na een uitstapje met mijn ouders naar onder meer de Noordkaap en een aantal leuke vissersdorpen langs de kust neem ik weer afscheid, en gaat de blik langzaam weer op het vissen. We zitten immers in de laatste fase van mijn fantastische rondreis, en ik wil er nog uithalen wat er in zit! Aankomende zondag verruil ik mijn huidige bellyboat voor een grotere 12BB Jumbo met Livescope en elektromotor voor een sessie met Johan op meerval, en daar kijk ik natuurlijk enorm naar uit! Maar eerst gaat de focus nog even volledig op de Zweedse snoek. Zondagmiddag had ik alweer mijn eerste vissessie in de omgeving. Het weer was erg goed en het was weer heerlijk om lekker te vissen. De sessie verliep redelijk goed, met een paar kleine visjes, maar niets bijzonders qua formaten. De volgende dag ging ik naar een hengelsportzaak om wat verloren kunstaas te kopen. Ik vroeg de eigenaar van de hengelsportzaak om advies over hoe je in deze tijd van het jaar de meren het best kunt benaderen. De herfst begint hier in het noorden te komen en het water begint af te koelen. Hij zei dat de komende weken beter zullen zijn om te vissen, omdat het water tot nu toe nog te warm was. Ik heb zijn advies ter harte genomen en zal het de volgende sessies in de praktijk brengen.

De herfst begint zijn intrede te doen. Gelukkig koelt het water nu snel af.

TWEE NIEUWE MEREN

De afgelopen dagen heb ik in twee verschillende meren gevist. Ik probeerde grote vissen te vangen, maar zonder succes, dus nam ik tijdens mijn vissessies even de tijd om wat kleiner te vissen. Het werkte, en ik ving een paar vissen. De beste vangst was een grote baars van 42 cm, verscholen tussen de waterlelies. Wat de snoek betreft, de grootste was niet langer dan 65 cm. Dat is wel een heel verschil met de grote snoeken die ik heb gevangen, maar het is altijd een plezier. De komende dagen probeer ik nieuwe plekken te vinden. Ik zit in een lastige situatie waarin ik dit stukje schrijf…
Het zoeken naar een plek is niet altijd even makkelijk. Zeer niet met zo’n overvloed aan water als in Zweden! Je vindt hier letterlijk overal meren en meertjes, maar de visserij daar tussen verschilt vaak enorm! Langs Alains huis stroomt een rivier. Hij zit vol vis en biedt uitstekende vismogelijkheden. Ik zocht een plek om te water te gaan in de buurt van een gebied dat erg geschikt was om met een dobber te vissen. Er was maar één pad mogelijk. Dus ik ging ernaartoe en liep naar beneden om te kijken hoe het pad eruitzag. Beneden lagen een boot in het water en een kleine steiger. Het pad was prima en er was genoeg ruimte om aan het einde te keren. Alles leek prima in orde, maar ik kwam bedrogen uit..

Deze prachtige baars was zó welkom na al die kleine vis!

Er is hier zó veel water, maar de onderlinge verschillen zijn enorm!

IK RAAK IN DE PROBLEMEN!

Ik ging met de bus naar beneden voordat het harder begon te regenen. Toen ik beneden was, begon ik me om te draaien. Midden in mijn manoeuvre zat ik vast en kon ik me niet meer bewegen. Ik probeerde snel uit de situatie te komen met een paar simpele technieken. Niets hielp; ik zat absoluut vast. Ik maakte me niet al te veel zorgen; ik had Alain gebeld om te zeggen dat hij me met de quad moest komen bevrijden. Ondertussen waren Alain en zijn vrienden een paar dagen naar Oslo geweest. Ze kwamen laat in de middag terug. Ik begon me zorgen te maken toen het harder begon te regenen. Het pad begon grote plassen te vormen. Dus besloot ik niet op Alain te wachten. Ik ging te voet naar boven om hulp te zoeken. Nadat ik een stukje over de weg hierboven had gelopen, vond ik een huis met mensen. Ze kwamen naar buiten en ik legde hun de situatie uit. Ik had geluk, want het jaar ervoor waren ze daar ook vast komen te zitten. Ze belden alle buren om met hun quads te komen. Het duurde even voordat de buren beschikbaar waren. Het bleef maar hard regenen en ik begon me een beetje zorgen te maken. Het was 17.00 uur en tijd voor het avondeten! Ze nodigden me uit om koolsoep met hen te eten. Ik was blij dat ik dit moment met hen kon delen. Ze hadden Noorse gasten, dus we zaten met z’n zessen aan tafel. We hebben veel gepraat tijdens de maaltijd en de fika die daarop volgde. Rond 18.00 uur kregen ze het telefoontje waar we op hadden gewacht. De buren waren gearriveerd met hun quads. We gingen naar beneden om mijn camper te bevrijden. Zelfs met de twee quads achter elkaar was het niet makkelijk om eruit te komen. Het terrein was flink verslechterd en het was een echte ijsbaan. Na enige moeite kwamen we vooruit. Maar nadat we het grootste deel van de weg hadden afgelegd, bereikten we het heuveltje. En daar zaten we weer vast…
De twee quads waren niet meer voldoende, en dit keer wachtten we vijf minuten voordat een andere buurman met een shovel kwam. Nadat we de auto hadden aangekoppeld, gingen we op pad. We reden een paar meter en zaten weer vast… Zelfs de shovel had er moeite mee. We moesten de afstand tussen de shovel en de auto met een spanband vergroten. De shovel kreeg weer grip, en dit keer was het voorgoed! We kwamen van de weg en het was eindelijk een opluchting. Ik bedankte de bulldozerchauffeur en de mensen die me hadden geholpen hartelijk en vertrok. Ik ging meteen terug naar Alains huis om even uit te rusten. Achteraf gezien had Alain niets meer met zijn quad kunnen doen. Deze beproeving heeft me echter in staat gesteld een aantal geweldige mensen te ontmoeten met wie ik een geweldige tijd heb gehad!

Ik zit in de problemen.. Er was geen beweging meer in te krijgen!

Met de quads was het een kansloze missie.. Gelukkig bracht deze krachtpatser uitkomst!

En zo had ik weer snel vaste grond onder de wielen!

Alvorens me te helpen nodigden deze lieve mensen me uit voor het diner. Toch een leuke wending van een vervelende situatie!

DE LAATSTE LOODJES

Helaas komt aan alles een eind, en zo ook aan mijn Scandinavische avontuur. We zullen tijdens de reis naar het zuiden nog een paar tussenstops maken om even een hengeltje uit te gooien, waarna ik via Denemarken en Duitsland doorreis naar Nederland om samen met Johan dit avontuur op een gave manier af te sluiten! Wat was dit een geweldige reis! Ik heb zoveel leuke mensen leren kennen, zoveel onuitwisbare indrukken opgedaan en met eigen ogen de meest prachtige natuur mogen aanschouwen.. Ik had het voor geen goud willen missen!