In memoriam: Henk Peeters. De man die mijn leven voorgoed heeft veranderd.
Een enorm grote naam in de hengelsport is ons ontvallen, en ook persoonlijk heb ik enorm veel aan Henk te danken. Een waardig afscheid van een mooie man.

Je zult gemist worden..
Op 1 augustus jongstleden bereikte me het droevige nieuws dat Henk Peeters, sinds decennia de eigenaar van Peeters Hengelsport niet meer onder ons is. Natuurlijk kwam het nieuws niet als een verrassing, gezien de inmiddels respectabele leeftijd en enkele medische complicaties de afgelopen tijd, maar toch veroorzaakt zijn verscheiden een schok in de hengelsport-, en dan met name de vliegviswereld. Want we mogen Henk absoluut zien als één van de grondleggers van de Nederlandse vliegvisserij. Ook voor mij persoonlijk is het een droevige situatie. Want dankzij Henk ben ik überhaupt in de hengelsport verzeild geraakt. In dit artikel neem ik waardig afscheid van de man die mijn leven voorgoed heeft bepaald.
Tekst: Johan Struwe, Foto’s: Z.V.V. Weight Forward, familie Peeters.
Henk en ik kennen elkaar al letterlijk sinds mijn geboorte. Want als baby bracht ik de dagen door in een bananendoos met een dekentje achter de toonbank van de sigarenwinkel van mijn ouders Ineke en Johan aan de Haarlemmerstraat 18 in Amsterdam. ‘Ome’ Henk en zijn vrouw ‘Tante’ Jeanette kwamen geregeld over de vloer voor hun rokertje, een kop koffie en een praatje. Hun winkel aan de Prins Hendrikkade lag er immers op een steenworp vandaan. Toen ik later de peuterleeftijd had bereikt, nam mijn vader me mee naar de winkel van Henk en Jeanette om een hengeltje voor me uit te zoeken om in de slootjes bij ons vakantiehuis in Schoorldam te vissen. In de winkel vergaapte ik me aan de vele foto’s van enorme vissen, die bij de koffietafel waren opgehangen. Het biologeerde me zelfs op die leeftijd compleet, en het wakkerde mijn fanatisme op vierjarige leeftijd al dermate aan, dat ik tijdens de weekenden en vakanties letterlijk hele dagen aan de slootjes zat in de hoop op zo’n kanjer. Maar die kwam natuurlijk niet.. Het frustreerde me enorm, en ik bleef mijn ouders maar aan de kop zeuren om aan het ‘grote’ (Noord-Hollands) kanaal te mogen vissen. Nadat ik mijn zwemdiploma had gehaald mocht dit ook, en toen ging er een wereld voor me open! Want daar ving ik blankvoorns, baarzen en zelfs brasems! Voor mij toen enorme reuzen van vissen, die het hengeltje krom als een hoepel trokken! Ik was voorgoed ‘verpest’..

Kleine Johan achter zijn dierbare hengeltje
WEER IETS BEETERS VAN PEETERS
Helaas beet er ook nog wel eens iets aan dat aan het vaste hengeltje niet te houden was, dus de opdracht was duidelijk: er moest een werphengel komen. Dus pa sleepte me maar weer naar de winkel van Henk, en trots als een pauw liep ik weer met een glimmende werphengel met molen naar buiten. Nu was ik klaar voor die mysterieuze grote vissen die ik aan mijn vorige hengeltje niet kon houden, en al snel bleek wat dat voor vis was: mijn dobbertje ging onder, ik sloeg vast en meteen nam de vis een spurt door de slip van de molen! Ondertussen schreeuwde ik zo hard mogelijk naar ons vakantiehuis om mijn vader wakker te krijgen (het was zes uur in de ochtend), wat uiteindelijk lukte. Met zijn hulp wist ik de forse karper die ik gehaakt had te landen, en wat was ik euforisch! Wanneer we in Amsterdam waren, liep ik ondertussen steeds vaker bij de winkel langs. Niet alleen om foto’s te kijken, maar ook om te zien wat voor spullen er allemaal te koop waren. En dat was nogal wat! Kunstaas, hengels, molens, maar vooral: vliegvismateriaal. Het interesseerde me mateloos, maar eerst was er een andere missie: snoek! Dus wederom nam ik pa op sleeptouw, en scoorden we onderlijntjes, snoekdobbers en aasvisjes. Vol spanning wierp ik voor het eerst mijn aasvisje in aan de Jagersplas in Zaandam, en toen na een tijdje mijn kurk onder ging, klopte mijn hart in mijn keel! Ik sloeg aan, voelde een stevig gewicht aan de andere kant van de lijn, maar toen schoot de vis weer los. Maar het zaadje was geplant! Die snoek zóu er komen, en die kwam later dan ook. Tijdens het werpen met een spinner op hetzelfde Noord-Hollands kanaal greep een mooie snoek het kunstaas, en mijn droom kwam uit! En er zouden nog vele volgen.

Tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld, toen een levensveranderende ervaring!
STAGELOPEN BIJ PEETERS!
Fast forward naar vele jaren later, het vissen bleef me al die jaren in zijn greep houden, en ik moest voor mijn toenmalige opleiding gaan stagelopen bij een bedrijf naar keuze. Schoorvoetend belde ik Henk, met de vraag of dat bij hem in de winkel zou mogen, en tot mijn grote vreugde zei hij ja! Het werd een geweldige tijd, waarin ik niet alleen kennismaakte met vele grote namen in die tijd als Robbie Blom, Bertus Rozemeijer, Cor Spinhoven en Rudy van Duijnhoven, maar ook kreeg ik de kans om kennis te maken met het vliegvissen. En ik bleek er talent voor te hebben. De eerste sessies op Nederlands water leverden de eerste ruis- en blankvoorns op, en ook een tripje met onder meer Henk’s zoon Jos en zijn vrienden naar de Duitse Kyll was een onvergetelijke ervaring! Hier ving ik forellen en vlagzalmen aan een van Henk geleende vliegenhengel. Iets wat ik van mijn leven niet meer zal vergeten! Tijdens mijn stageperiode bleek Henk een uiterst gulle werkgever. Vaak stopte hij me wat centen toe, ik mocht spulletjes uit de winkel pakken, ik kreeg zijn oude vliegbindtafel (een enorme eer!) en aan het eind van de stageperiode kreeg ik naast een uitstekende beoordeling ook een prachtige Drum vliegvisset! Het tabaksmerk Drum zette in die tijd vol in op het sportvissen, en mensen van mijn leeftijd kennen vast nog het grote Drum visboek! Overigens heeft ook Henk heel wat boeken op zijn naam staan. Vliegvissen, Vissen, Vliegen, Vangen en nog veel meer publicaties kwamen van zijn hand.

Henk was een begenadigd én productief auteur!
TOEVAL BESTAAT NIET
Na onze verhuizing uit Amsterdam naar het kleine dorpje Schellinkhout besluit ik eens de vlieg uit te gooien aan de boorden van het Markermeer dat pal achter ons huis lag. Het was een mooie, windstille zomeravond, en ik had begrepen dat er goed winde te vangen was. Terwijl ik al wadend op zoek ga naar vis, zie ik in de verte het silhouet van een andere vliegvisser. Ik besluit erheen te lopen om een praatje te maken. De vliegvisser in kwestie is dorpsgenoot Sander Muller, heden ten dage nog steeds mijn beste vriend overigens. Ook ontmoet ik zijn broer Menno en vriend Richard. En ook met hen ga ik nog steeds om. En zo heeft de invloed van Henk me niet alleen een allesverzengende passie, maar indirect ook mijn huidige vriendengroep opgeleverd! Maar de grootste invloed heeft hij natuurlijk gehad op mijn professionele leven. Door het vuurtje dat hij in me heeft aangewakkerd voor het vissen, wat later uiteindelijk een enorm vuur werd, heb ik de keuze gemaakt om fulltime professioneel visgids te worden, en om dit online platform op te zetten. Radicale keuzes des levens waar ik nog geen seconde spijt van heb gehad. En daarvoor heeft Henk uiteindelijk het zaadje geplant.
Het ga je goed daarboven Henk. Ik weet zeker dat daarboven wel wat rondzwemt om achteraan te jagen, en hoop dat je van daaruit trots op je pupil hier beneden kunt neerkijken. Je was en blijft een icoon in de Nederlandse hengelsport, een genereuze en lieve man en iemand die alles uit het leven heeft gehaald wat erin zit.
Rust zacht..

Rust zacht Henk..