De eerste Viswereld Haaiendag was een groot succes!
Viswereld en Waypoint Sportvischarters organiseerden samen de eerste Viswereld Haaiendag. En het werd een groot succes, maar niet zonder hindernissen! Lees snel verder!
Kromme hengels en mooie vangsten!
Genadeloos schreeuwt de wekken me om vier uur s’nachts weer uit mijn warme bedje. Mijn dag-en-nacht ritme is al verstoord, want een nacht eerder lag ik nog samen met maatje Paul op de woeste rivier, en ving hij het nieuwe Benelux-record meerval! Veel slaap heb ik sindsdien dus niet gehad, maar het was het allemaal waard, en achteraf gezegd geldt hetzelfde voor vandaag. Want wat hebben we een prachtige dag gehad op de Waypoint van Schipper Jacco! Vorig jaar was ik voor dit toen nog kersverse platform al bij hem aan boord om een reportage over de visserij op de gevlekte gladde haai te maken, en toen ving ik zelfs een exemplaar van 1.20 meter! Jacco en ik besloten dit nog eens dunnetjes over te doen, maar nu onder de inmiddels volwassen Viswereld-vlag. En wat werd het een succes!
Tekst en foto’s: Johan Struwe.
Na een lange rit naar het Zeeuwse Vlissingen arriveer ik mooi op tijd bij de ligplek van de Waypoint, en tref ik kapitein Jacco in t-shirt en korte broek. Dat vind ik op het moment een uiterst ambitieuze garderobe, want in tegenstelling tot de rest van de week is er nu sprake van een behoorlijk koude ochtend! Voor ik vertrok twijfelde ik nog even of ik naast mijn fleecejack ook nog mijn Viswereld-softshelljasje zou aantrekken, en ik besloot dat te wél te doen, omdat dat leuk staat op de foto’s. Achteraf ben ik daar verdomd blij mee! Snel gooien we de trossen los, en varen we naar de sluis waar de gasten op ons staan te wachten. We helpen iedereen snel aan boord, en varen dan samen met nog wat charterboten snel de sluis in. Op naar het open water, op naar de Noordzee! Eenmaal buitengaats vliegt de harde, koude noordwestenwind ons om de oren, en staat er een behoorlijke golfslag! Het is immers afgaand tij, en de wind staat precies dwars over de harde stroming! We kruipen allemaal bij elkaar achter de stuurhut van de Waypoint om maar die vieze koude wind te ontlopen, en zetten volgas koers naar de eerste stek!
In het opkomende zonnetje gaan we aan boord
En snel zet de Waypoint koers naar de eerste stek!
Natuurlijk wel een beetje bij deze grote jongens uit de buurt blijven!
KOU, WIND EN GEEN ACTIE
Ik herken de stek meteen, want dit is precies de plek waar ik vorig jaar mijn grote haai van 1.20 meter ving. Vol goede moed zetten we de hengels, beaasd met garnalen uit, en wachten af wat gaat komen. De truc bij deze visserij is dat je na het inwerpen echt behoorlijk veel extra lijn geeft, om zo een flinke bocht in je lijn te krijgen in de stroming. Zo blijft de montage met wapperlijn mooi strak tegen de bodem. Bij een aanbeet op de top is het zaak om snel die bocht uit de lijn te draaien, en wanneer je weerstand van de vis voelt meteen te beginnen met drillen. Aanslaan is zinloos, want de vis heeft zicht immers al vastgezommen op het lood. Maar die aanbeten komen niet.. Terwijl we een lekker bakje koffie krijgen aangeboden kijken we naar roerloze toppen, maar dat kan natuurlijk elk moment veranderen. Her en der op de boot komt er zo nu en dan wel een scharretje boven water, want de laatste exemplaren van deze typische wintervis zitten nog op de stekken. Henk neemt ze dankbaar in ontvangst, want die heeft wel zin in een maaltje schar!
Roerloze toppen op de eerste stek..
Slechts scharren kwamen aan boord. Henk nam ze allemaal dankbaar in ontvangst!
En ook zeesterren hadden wel zin in een garnaaltje!
WE GAAN OP ZOEK NAAR BETERE VISGRONDEN
Na een uurtje hier hebben we het wel gezien op deze stek, en gaan we op zoek naar betere visgronden. Een extra moeilijkheidsfactor is dat deze haaien zó dicht bij de bodem zwemmen, dat ze op het sonarscherm niet zichtbaar zijn. Het is dus altijd gissen of ze er überhaupt zitten. We schuiven een stek op, en laten het anker weer zakken. De lijnen gaan weer ‘uptide’ uit, en weer wachten we vol spanning af wat gaat komen. Maar weer blijft het stil.. Ondertussen merken we goed dat het tij begint te draaien. De boot begint steeds meer te draaien op het anker, en ik herinner me nog goed hoe we vorig jaar alle haaien vingen tijdens het opkomende tij. Zou dat nu ook misschien het geval zijn? Het antwoord liet niet lang op zich wachten! De golfslag wordt door het draaien van de stroming steeds minder, en Jacco besluit de Westerschelde te verlaten, en de volle zee op te gaan zoeken. Langs de Zeeuwse kust varen we het dorp Westkapelle voorbij, en dat is letterlijk het eind van de wereld! Hierna zien we alleen nog maar zee, zover het oog reikt! Na een poosje de oneindige zee te zijn opgevaren mindert de Waypoint vaart, en snel laat Johanna het anker weer zakken. Ook hier blijkt weer een mooie diepe kuil te zitten, wat vaak een hotspot voor deze soort is. De hengels gaan weer uit, en we worden getrakteerd op een heerlijk kippensoepje. Dat gaat er prima in op deze waterkoude ochtend! Ter plekke worden we geconfronteerd met weer een nieuwe tegenslag: de stek hier zit vol met wier en algen, dat zich snel op onze lijnen ophoopt. De moed zakt ons nu echt in de schoenen.. We naderen inmiddels al het middaguur, en we hebben nog geen haai gezien. Maar dat zou méér dan goed komen!
Verse garnalen zijn hét aas voor de gevlekte gladde haai! Twee stuks op de haak is een mooie hapklare brok voor deze soort!
We verlaten de Zeeuwse kustlijn, en zetten koers naar volle zee! Het zou een goede keus blijken te zijn!
Hier is het nóg meer oppassen voor de grote schepen!
YES! HAAI!
Terwijl de frustratie bij zowel schipper als opstappers het kookpunt bereikt over alle zooi op de lijnen, vliegt elders op de boot ineens een hengeltop krom! De eerste haai meldt zich, en meteen daarna volgt een tweede! Yes! We hebben ze gevonden! Maar nog steeds wordt ons het vissen zo goed als onmogelijk gemaakt door alle wier die zich op onze lijnen ophoopt. Heb je eindelijk een stek met vis gevonden: kun je er niet vissen! Grrrrr… Toch zetten we hard door, en nemen we het feit dat we om de vijf minuten onze lijnen moeten schoonmaken voor lief. En opeens lijkt het wat minder te worden met het wier. We kunnen de lijnen langer in het water houden, en dat heeft effect! Want ineens vliegt de ene na de andere hengel krom, en staat de halve boot ineens haaien te drillen! Het kan niet op! Aanbeet na aanbeet volgt, en op een gegeven moment hebben we er zelfs vier tegelijk aan boord! Letterlijk iedereen aan boord vangt zijn visje, en er zitten ook een paar mooie formaten tussen! Je snapt dat de stemming aan boord weer behoorlijk ten goede is omgeslagen! Er wordt weer volop gekletst en gelachen, en de ene hengel naar de andere gaat hoepelkrom onder de druk van de hard vechtende haaien!
Kromme toppen niet te stoppen!
Ineens zagen we weer blije gezichten aan boord..
De haaien bléven maar komen! Zelfs met vier tegelijk!
Als je ze eenmaal hebt gevonden gaat het hard!
WE GAAN VOOR GROOT!
Helaas duurt dit feest niet heel lang, want op een gegeven moment vallen de aanbeten helaas weer stil. Jacco maakt ondertussen een nieuw strijdplan. Eerst eten we onder het vissen nog even een lekker hamburgertje dat Jacco in het kombuis heeft klaargemaakt voor ons, en daarna pakken we de boel weer in, en keren we terug naar de eerste stek van de dag. Dit is immers de stek waar meestal de grootste haaien vanaf komen, en aangezien iedereen inmiddels qua vangsten aan zijn trekken is gekomen besluiten we alles op alles te zetten voor die meterplus vissen! We peuzelen lekker ons broodje op, halen de hengels weer binnen en het anker wordt weer gelicht. Het is inmiddels alweer twee uur in de middag, dus die laatste anderhalf uur gaan we ons volledig op die stek focussen! De twee Toyota-motoren brengen ons weer in volle vaart terug naar de Westerschelde, en eenmaal gearriveerd op de stek zetten we de lijnen voor de laatste keer uit. Het is inmiddels volop opkomend tij, en doordat de boot nu andersom in de stroming ligt kunnen we volop genieten van het middagzonnetje in de luwte van de stuurhut. Heerlijk! Maar waar blijft de vis? De toppen blijven weer akelig stil..
Op de vorige stek ging het los! Maar ook dat stokte helaas..
Iedereen is inmiddels gelukkig aan zijn of haar trekken gekomen!
Een drukke boel in de cradle!
WE WORDEN BELOOND MET GROTE HAAIEN!
Terwijl we wachten wachten slaat de vertwijfeling weer toe. Hadden we niet beter op de vorige stek kunnen blijven, ondanks dat de beet eruit ging? Maar goed: we wilden grotere vissen vangen, dus alles of niets op deze stek! En uiteindelijk worden we beloond! Het is de hengel van Jacco zelf die krom slaat, en na een prachtige dril komt er een prachtige haai van boven de meter in de cradle! Hier kwamen we voor! En even later staat ook Mirjam hard te drillen met een flink exemplaar! We hebben duidelijk de grotere vissen gevonden, want de formaten die hier aan boord komen zijn duidelijk een stuk beter dan op de verre stek! In de tussentijd heb ik me vooral beziggehouden met fotograferen en het landen van de vissen van de andere deelnemers, maar wanneer er weer een hengel afgaat wordt deze dril aan mij gegund. Zo mag ik ook nog even lekker pompen! Het maakt de feestvreugde compleet, en voldaan besluiten we om half vier lekker terug naar de haven te varen. We hebben volop haai gevangen en het is mooi geweest. De zilte zeelucht heeft ons rozig gemaakt, en we moeten allemaal nog een flink stuk rijden. Het anker wordt gelicht en rustig zetten we weer koers naar de sluis. Bij de sluis nemen we hartelijk afscheid, en gaan ieder weer ons weegs. Het was een prachtige dag!
Eye of the tiger!
Kapitein Jacco geeft even het goede voorbeeld met een metervis!
En ook Mirjam geeft even het goede voorbeeld!
Hier op de stek duidelijk betere formaten! Daar kwamen we voor!
DE HAAIENDAG IS EEN BLIJVERTJE!
Wanneer je iets aparts organiseert zoals deze eerste Viswereld Haaiendag is het altijd weer de vraag of er ten eerste überhaupt animo voor is, en of de dag aan de verwachtingen van de deelnemers voldoet. Ik durf wel te stellen dat we deze vragen beiden met ‘ja’ kunnen beantwoorden, en dat we deze dag volgend jaar dus weer gaan herhalen met een leuke groep Viswereld-lezers. Wie wil er immers niet zijn eerste haai ooit vangen? Mijn dank naar de Waypoint-crew Jacco en Johanna Noordermeer is dan ook immens groot om deze leuke dag niet alleen mogelijk te maken, maar ook perfect te faciliteren! Jullie zijn een gesmeerd team, en we zijn niets tekort gekomen vandaag! Het eten en de drankjes waren heerlijk, de spullen waren prima in orde en we hebben qua vangsten het maximale uit de dag weten te halen door slimme stekkeuzes gedurende de dag. Vaklieden dus! Tot volgend jaar!
Volop actie vandaag, ondanks de uitdagende omstandigheden!
Vol grappige verrassingen!
En volop haaien!