Brute baarzen vangen aan bladpilkers! Joris en Johan gingen op pad!
Krijg je aan de shad weinig gevangen momenteel? Probeer eens een blade bait! Dressuurdoorbrekend, heftig vibrerend en weinig gebruikt. Lees snel verder!
Op drukbeviste wateren zoals de benedenrivieren zit je vaak genoeg bovenop de vis, maar krijg je geen reactie uitgelokt. Ook geen wonder, want die vis heeft die dag wellicht al tien boten ‘op visite’ gehad, waarbij er waarschijnlijk telkens weer een shad voor de neus werd gehangen. De shad op de loodkop is inmiddels zo ongeveer cultureel erfgoed in de roofvisserij in Nederland, en de vis weet dat als geen ander. Vandaag had ik een visdag staan met maatje Joris Oliemans, die ik al een paar keer noodgedwongen had moeten verzetten. Vandaag lukte het wel, dus vol enthousiasme voeren we af voor een dagje verticalen op de grote rivier. Maar wat Joris niet wist, is dat ik een geheim wapen mee had..
Tekst en foto’s: Johan Struwe
Een minuut of tien te laat kom ik met de boot aangereden bij de trailerhelling waar we hebben afgesproken. Een hardnekkige file op de A15 zorgde ervoor dat ik enige vertraging had. Joris is er inmiddels al, en snel maken we de boot klaar voor vertrek. Flarden mist hangen boven het bladstille water, en onze adem veroorzaakt wolkjes in de nog ijzige kou deze ochtend. Gelukkig piept het zonnetje al boven de horizon uit, en die zal de boel snel (iets) opwarmen. Ik bedenk me dat dat wel een groot voordeel is aan ‘gewoon’ roofvissen: in mijn avonturen vanuit de bellyboat op jacht naar meerval moet ik altijd in het pikkedonker op pad. Extreem vroeg uit bed en lekker kou lijden. Dit is echter een visserij die prima overdag kan, en dat is ook wel eens lekker. Rustig varen we de haven uit, en zetten koers naar een bekende baarzenstek op een minuut of vijf varen. We starten de drift een stuk van tevoren, want op het talud ervoor kwam van de week een snoek van 1.14 boven water voor mijn gast. Wellicht liggen er nog meer. Je kunt ze maar even meepakken. Joris trekt zijn tas open, en er verschijnt een enorm arsenaal aan shads in alle soorten en maten! De laatste tijd gebruik ik zelf echter wat anders: ooit kreeg ik van iemand eens een paar bladpilkers, en tijdens mijn gidsdagen (tijdens het verticalen vis ik zelf ook mee) heb ik die ook uit nieuwsgierigheid geprobeerd. En of die aanbeten opleverden! Vaak kreeg ik veel meer beet dan de gasten, maar ik dacht dat het aan mijn ervaring lag. Vaak merken gasten flauwe aanbeten niet op, omdat ze dit voor het eerst doen tijdens een gidsdag. Vandaag kreeg ik de kans om dit aasje de strijd aan te laten gaan met de standaard shad, maar dan in handen van een eveneens zeer ervaren visser. Een mooie testcase!
MET DE NEUS IN DE BOTER
Het talud levert geen aanbeten op. Ook geen wonder: er staat amper stroming. Langzaam komen we in de buurt van de baarzenstek, en net op het moment dat ik naar Joris roep dat ik de eerste vissen zie liggen op het scherm slaat hij al zijn hengel krom op een dikke baars! Dat is snel! 1-0 voor de shad. Snel schep ik de dikke vis, en deze blijkt zo’n veertig centimeter te meten. Een prachtige start van de dag! Op het moment dat Joris die vis aanslaat heb ik al een waypoint gedrukt op het scherm, zodat we de vis snel terug kunnen vinden. We zijn tijdens het scheppen en fotograferen immers alweer wat afgedreven, en hier is verder niets te zien. Ik stuur de Minn-Kota weer naar het waypoint toe, en pal nadat er weer leven op het display verschijnt is het mijn beurt om aan te slaan! De verticaalhengel gaat hoepelkrom, en een stevig gewicht blijft bij de bodem bonken! Uiteindelijk krijg ik de vis omhoog, en een mega-baars verschijnt in het oppervlak! Snel het net eronder, en juichend tillen we deze bak de boot in! Het meetlint wijst precies vijftig centimeter aan, dus wéér eentje boven de magische grens. Wát een begin!
ZE HEBBEN HET DOOR
Hierna gebeurt er echter iets geks: terwijl ik hierna aanbeet op aanbeet weet te verzilveren, blijft Joris na deze ene baars verder droog staan. Hij krijgt geen enkele beet meer, terwijl we letterlijk bovenop de school baarzen liggen! Ondertussen vang ik nog wat kleine en grote baarzen, maar op een gegeven moment zijn ze verdwenen. Ze zijn natuurlijk ook niet helemaal gek.. We besluiten naar een andere stek te verkassen. De vraag is natuurlijk waarom ik nog bleef vangen, terwijl de vangsten van Joris stokten. Ik ben van mening dat het door het kunstaas komt. De bladpilker is in Nederland een beetje een ondergeschoven kindje in de overvloed aan verkrijgbare softbaits, dus bijna niemand gebruikt ze. Daarnaast hebben ze natuurlijk een compleet andere actie dan een shad. Wanneer je een bladpilker (ook wel blade bait of viblure genoemd) optikt, voel je de vibraties tot in je elleboog! Die actie heeft eigenlijk geen enkel ander kunstaas, behalve dan misschien de chatterbait. De vis is er gewoon nog niet aan gewend, en nog niet op bedacht. En wellicht wekken die heftige vibraties ook gewoon agressie bij de vis op.
BLADPILKERS, BLADE BAITS OF VIBLURES
Bladpilkers, viblures of blade baits zijn eigenlijk een super eenvoudig, maar enorm veelzijdig toepasbaar kunstaas. Je kunt ze verticalen, jiggen, spinnen en zelfs trollen als je dat zou willen. Verkrijgbaar van verschillende merken en in verschillende gewichten kun je elke waterlaag ermee bestoken. Tijdens een video-opname met Gijs Nederlof een paar jaar geleden ving ik er al snoeken mee op de ondieptes op de rivier. Doordat je de speldwartel in meerdere gaatjes bovenop het kunstaas kunt plaatsen, kun je de bladpilker elke gewenste actie meegeven: pak je het voorste gaatje bij de ‘kop’, dan zwemt het aasje in een zigzaglijn binnen. En pak je een gaatje verder naar achteren, dan worden de vibraties steeds heftiger: perfect voor het verticaalvissen! Het te gebruiken materiaal is eigenlijk hetzelfde als wanneer je met shads zou gaan vissen. Ik vis vandaag vooral verticalend, waarbij ik af en toe ook een worp naar de kant maak om te kijken of daar wat ligt. Hiervoor volstaat mijn standaard verticaalhengel prima: een Quantum Vapor Detector baitcaster met daarop een Hart UL reel, opgespoeld met 14/00 gevlochten lijn. Voorslag is 45/00 fluorocarbon, die ik direct aan de speld vastknoop. Ik ben geen fan van speld-in-speld: teveel kans op openschieten bij een grote vis.
EEN ZELFDE BEELD OP DE ANDERE STEK
Eenmaal aangekomen op de volgende stek; een kanaal dat op de rivier uitkomt, zoeken we een mooi stenen kantje met een steil talud op. Tijdens mijn eerdere gidsdagen vingen we hier alles op vier meter op het talud, en ook vandaag zie ik daar weer alles liggen op het scherm. En de geschiedenis herhaalt zich: terwijl ik met de bladpilker de ene na de andere aanbeet vastsla, blijft het bij Joris met zijn softbait stil. En het blijft niet alleen bij baarzen, want ook een snoekbaars meldt zich aan de pilker. En dat terwijl Joris nota bene ook nog met een bijhengel (met shad) vist! Dat is de kracht van de bladpilker. Een aasje dat door velen wordt verguisd, maar extreem effectief is op dressuurwateren zoals de benedenrivieren. Wateren die dag in dag uit worden platgevist door hordes boten uit heel Europa, maar allemaal met shads. Juist dán is de bladpilker de keuze om het verschil te maken!
EEN KLINKENDE OVERWINNING
Het is inmiddels half twee in de middag, en zowel de stroming als de wind zijn er helemaal uit. Het is onder deze omstandigheden heerlijk om op een boot te zitten, en we zijn vast lekker bijgekleurd, maar voor de visserij is dit wel een beetje het einde. Zowel Joris als ik hebben nog meer te doen vandaag, dus we besluiten de haven weer op te zoeken en de boot weer op de trailer te gooien. Het was weer een gezellige visdag, die we vast snel weer gaan overdoen. Maar bij Joris zal de klinkende overwinning van de pilker op de shad vandaag vast wel een beetje in het hoofd zitten, dus ik vermoed dat hij snel naar de hengelsportzaak zal gaan rennen om ook wat van deze wonderaasjes aan te gaan schaffen. En dat is het ook het advies dat ik jou als roofvisser wil geven: geef deze aparte kunstaasjes eens een goede kans, voordat je weer teruggrijpt op het rubber. Het kan zo maar je dag maken!
