Strijden voor het monster: ik ga solo op pad om een nieuw water te

Vandaag solo op pad. Weer een nieuwe stap in mijn ontwikkeling!

Na de vangst van een meerval van 2.16 meter, en daarna een absoluut monster van 2.45 meter lijkt niets meer onmogelijk voor me! De hele week breng ik door in een roes, en ik word platgebeld door allerlei media die het verhaal van deze vangst willen weten. Bij de Gelderlander werd er zelfs ruimte gemaakt voor een dubbelinterview samen met mijn maat, mentor en leermeester Paul Breems, en die pagina zal ik altijd bewaren! Maar al snel ging de blik weer vooruit: want binnen de hele Cat Fish Matties groep is er immers maar één doel: de eerste officieel gemeten 2.50+ vis van Nederland vangen.. Er gaan immers verhalen rond van vissen van dat formaat die al eens gevangen zouden zijn, maar bewijs is er niet. Maar we weten dat ie er rondzwemt! We gaan dus weer een nachtje op jacht! Zou ik mijn geluk met de twee voorgaande bakken opgesoupeerd hebben, of is er nog wat over? We gaan het zien!

Tekst en foto’s: Johan Struwe/de Cat Fish Matties.

Hoewel de vangdrang eigenlijk de hele week de oren uitkomt, was het even dermate druk met gidsdagen dat er van een avondje strijden tot vandaag niets terechtkwam. En met dat gidsen verdien ik nu eenmaal mijn brood, dus dat heeft even prioriteit. Maar de woensdag heb ik genadeloos geblokkeerd in de agenda, want dinsdagavond wil ik strijden! Dinsdag is immers inmiddels ruimschoots bewezen een echte bakkendag! Het kost me omzet in deze drukke periode, maar ik heb het ervoor over. Want het vuur om een nóg grotere vis te vangen brandt volop! Maar vanavond moet ik in mijn eentje op pad. De rest van de groep is de afgelopen weken al een aantal nachten op toernee geweest, met veel succes overigens, en heeft het end een beetje in de bek. Begrijpelijk, maar jammer. Ik ga immers toch het liefste samen op pad. Niet alleen gezelliger en veiliger, maar mocht er weer een bak bovenkomen levert het ook een betere foto op dan wanneer je in je uppie bent. Inmiddels heb ik geïnvesteerd in een goede telefoonhouder die op een statief kan worden geplaatst, en een Fox Halo fotolamp die erbovenop kan worden gemonteerd. Zo kan ik in elk geval nog een enigszins fatsoenlijke foto produceren mocht ik weer mazzel hebben. Ik zet mijn opgeladen accu’s in de bus en ga op pad. Op pad naar een nieuw water waar ik slechts één keer eerder ben geweest met de bellyboat. Dat was in de ochtend, en ik kwam toen letterlijk geen meerval tegen. Nu geef ik de stek een avond de kans, in het donker. Deze plek tikt immers al de boxen aan: Diepe slijtgaten, veel structuur, afgemeerde vrachtschepen én een diep grindgat geven me de hoop ze nu wél te vinden.

Even knutselen met een statief, een metalen telefoonhouder en een Fox Halo fotolamp.

HARINKIES

Eenmaal gearriveerd in de avondschemering tref ik op de opstapplek een compleet tentenkamp van Duitse vissers, die zo te zien vooral op witvis aan het vissen zijn. Ik manoeuvreer me behendig tussen alle uitstaande lijnen door met de bellyboat, en kies het open water. Al zoekend met de Livescope scan ik de rivier van oever tot oever af, maar ik kom slechts harinkies tegen: CFM-jargon voor kleinere meervallen. Bloedfanatiek zoek ik verder, en pak daarmee ook een aangrenzend grindgat aan de rivier mee. Maar ook hier kom ik niks tegen boven de anderhalve meter. Het zijn ook maar weinig vissen eigenlijk.. Ik deel mijn bevindingen (en lokatie) in de CFM-groepsapp, en Mo geeft aan dat hij daar eerder ook niets groots heeft gezien. Steeds meer bekruipt me het gevoel dat ik hier mijn tijd aan het verdoen ben, en mijn tijd is mijn kostbaarste bezit. Want geld kun je altijd terugverdienen, spullen kun je vernieuwen, maar de tijd dat ik deze visserij op mijn leeftijd van 52 jaar nog fysiek kan volhouden is beperkt. Met een beetje mazzel heb ik nog een jaartje of tien, en dan is de koek wel op. Ik wil dus niet op stekken vissen waar geen bakken rondzwemmen, en neem een brute beslissing: ik ga naar de grote rivier. In mijn eentje.

Rewien had eerder deze week wél succes met een dikke vis van 2.22 meter!

OP NAAR DE GROTE RIVIER!

Ik ga tussen de vele uitstaande lijnen van de Duitse witvissers in het donker weer aan wal, gooi snel mijn spullen terug in mijn bus en ga op weg. Op weg naar de grote rivier waar ik al zo vaak geweest ben, maar altijd samen met Paul en Mo. Nu sta ik er alleen voor. Best gekkenwerk, maar de vangdrang wint het van mijn angst.. Wanneer ik in het donker door de uiterwaarden naar de opstapplek rij, voel ik mijn hart in mijn borstkas bonken. Eenmaal gearriveerd is die angst echter weg, en maak ik snel mijn spullen weer in orde. Met het wiel rij ik mijn bellyboat het zandstrandje af, en ga snel te water. Want dit is de plek waar de monsters wonen! Ik zet de helderheid van mijn Ultra 102 op 20%, om zo niet teveel op te vallen en ga op jacht. En al snel kom ik een absoluut monster tegen, op nog geen vijftig meter van waar ik te water ben gegaan! Plat tegen de bodem, en minimaal 2.30 meter! Ik positioneer mezelf perfect boven de kop van de vis, en voorzichtig laat ik mijn shad zakken. Ik stop het kunstaas op een halve meter boven de vis, en haal de schoepstaart met rustige halen op en neer. Meteen volgt een reactie van de vis! Langzaam stijgt deze naar mijn shad, en mijn hart klopt in mijn keel! Terwijl ik langzaam doorga met ‘jutteren’ voel ik ineens dat ik de kop van de vis aantik, en op het scherm zie ik het monster wegsprinten! Kuuuuuut! Ik sla mezelf voor mijn kop dat ik deze fout heb gemaakt, maar er is weinig tijd om te treuren. Want de ene na de andere bak verschijnt inmiddels op mijn scherm! Ik vis de ene na de andere vis aan, maar zonder resultaat: alles spurt weg. Uiteindelijk weet ik nog een ‘harinkie’ van zo’n 1.40 meter te vangen, en ga er dan af. Ik baal dat ik die enorme bak heb verjaagd, maar ben ook trots dat ik een nacht alleen de grote rivier op ben geweest. Dat durft immers lang niet iedereen. En belangrijker: ze zitten er. De dikke varkens waar ik naar op zoek ben. De komende tijd zal de visserij alleen maar beter gaan worden, en ik ga zorgen dat ik zoveel mogelijk tijd op het water ga doorbrengen in deze periode! Want die 250+: die gaat komen! Maar nu eerst de laatste gidsdagen verzorgen en daarna lekker een weekje met mijn vrouw naar Kreta. Ik kan de rust wel even gebruiken..

Ik moest het deze sessie met een harinkie doen. Je kunt niet altijd zes gooien..

POWERED BY TOM-CAT.NL

OVER TOM-CAT.NL

Tom-Cat.nl is veruit de grootste specialist in het meervalvissen van Nederland en ver daar buiten. Al sinds 2016 biedt Tom-Cat.nl de meest verwende meervalvisser het meest uitgebreide assortiment van de allerbeste merken als Yuki, MadCat, Unicat, Black Cat en Zeck, voor elke soort meervalvisserij. Van hengels tot kunstaas, van bellyboten tot end tackle, van lijn tot dauwpieren: Tom-Cat.nl heeft alles op voorraad! Ook voor het beste advies ben je hier aan het juiste adres, want het hele team bestaat uit fanatieke meervalvissers! Voor Tom-Cat.nl telt immers alleen kwaliteit, service en goed advies, online of in de fysieke winkel in Dalfsen! Als expert in de Nederlandse en buitenlandse meervalvisserij is Tom-Cat.nl het epicentrum van kennis hierover, en deze wordt dan ook uitgebreid gedeeld via de Tips & Tricks op de website en video-tutorials op het YouTube-kanaal. Hier vind je alle informatie die je nodig hebt om succesvol op meerval te vissen! Je kleren onder het slijm, je klauwen aan gort en je armen verzuurd na een keiharde dril: het team van Tom-Cat.nl weet precies hoe het voelt! Met heel wat jaren praktijkervaring in deze bizarre visserij kun je bij Erwin, Richard en Thijn met al je vragen terecht! Online, telefonisch of fysiek in de winkel in Dalfsen: deze mannen geven je het beste advies, gebaseerd op jarenlange ervaring in de harde praktijk!

Kijk voor meer informatie snel op www.tom-cat.nl!