Jelle Zwijnenburg vist het NK Dobbervissen: een verslag.

EEN NIEUW AVONTUUR!

Gisteren werd aan de Lage Vaart in Almere het NK Dobbervissen gehouden, en na het vissen van een selectiewedstrijd, waarbij de 25% hoogste klasseringen automatisch worden geselecteerd kreeg ik het verlossende bericht dat ik mocht deelnemen! Een enorme eer voor mij als jonge witvisser! De loting gaat digitaal via de mail, en daaruit bleek dat ik op Vak D stek nummer 12 mocht vissen. Niet bepaald de beste plek van het parcours om het maar diplomatiek uit te drukken.. Inmiddels heb ik zes keer getraind op dit water, dus ik weet inmiddels wel wat ik kan verwachten hier. Tijd om te knallen! Eenmaal op de stek zie ik dat de oeverzone vol ligt met algen, dus dat maakt de visserij op korte afstand wat lastig. We moeten de focus dus op de iets langere afstand gaan leggen vandaag.

EINDELIJK VISSEN!

Het is tijd om de stek te gaan opbouwen, dus ik ga snel van start. Ik heb zes topsets klaargemaakt voor op mijn 13 meter Cresta 6000 Pro: Twee topsets voor de afstand van dertien meter, twee voor 9,5 meter en twee voor in de margin (dus de korte afstand in het kantje). Nu is het tijd om de drie stekken te gaan uitpeilen, om zo inzicht in het bodemverloop en de structuur op de stekken te krijgen. Stiekem hoop ik een kuiltje in de bodem aan te treffen. Het voer hoopt zich dan namelijk daarin op, wat het natuurlijk een absolute hotspot voor azende vissen maakt. Helaas blijkt de stek over een zeer gelijkmatige bodem te beschikken. Een tegenvaller dus, dus we moeten de plannen omgooien. Voor op de verre stek tuig ik de topset op met een relatief zware 1,25 grams dobber. Dat doe ik met een reden: ik vis hier namelijk graag met een liggende haak aan een onderlijntje van acht centimeter met een volledig stille presentatie. Naar mijn mening houden de grotere vissen, die ik op de verre stek verwacht niet van beweging en drukte onder water, dus ook in mijn voer voor die stek verwerk ik weinig bewegende bestanddelen.

VOER EN AAS

Tien minuten voor de start mag er worden gestart met voeren, dus ik monteer de cupset op mijn hengel, en maak het voer aan. In mijn mengsel verwerk in ook vers de vase, oftewel muggenlarven omdat dit voor de witvis heel natuurlijk voedsel is. Deze gebruik ik dan uiteraard ook als haakaas. Met de cupset leg ik voorzichtig zonder een plons te veroorzaken de voerballen op de drie stekken, en zet de verschillende soorten haakaas klaar op het plateau. Naast vers de vase kies ik voor maden, pinkies en casters. Zo heb ik de mogelijkheid om met verschillende combinaties te vissen. Om te starten kies ik voor de middelste stek op 9,5 meter. Zo krijgt de stek op dertien meter, waar ik de grotere vissen verwacht nog wat rust om de vis naar het voer te trekken.

SNEL BEET

Al na twintig seconden gaat mijn dobber onder, en vang ik een klein baarsje. In elk geval snel beet! Vlak daarna komt er ook nog een mooie voorn boven. In tegenstelling tot op de verre stek vis ik hier juist met veel beweging in de presentatie, want ik ben van mening dat de kleinere vis hier juist gek op is. Hier vis ik met een staande haak, en hou het aas steeds in beweging. Die aanpak werkt goed, want het levert actie op. Niets groots, maar ze tellen toch mee! Helaas valt na vijf vissen de stek stil, dus ik leg een nieuwe bol voer op de stek, en strooi een handje maden vlak voor de kist in het water om in de oeverzone wat klein grut te vangen. Het gaat immers om de kilo’s. Na een half uurtje kleine visjes te hebben getikt besluit ik om naar de stek op dertien meter te verkassen. Ik hoop immers dat de grotere vissen daar inmiddels op het voer zitten. helaas vang ik ook hier alleen maar kleine visjes, wat me uiteindelijk een veertiende plaats in mijn vak oplevert. Helaas heb ik dus niet om een toppositie kunnen strijden vandaag, maar ik heb wel enorm veel geleerd. het was een prachtige ervaring die absoluut naar meer smaakt!

Home